Obrus w kratkę

[Lidia Maria Concertina]

Zasypiam ...

"Z Bogiem!" 
Pnę się po Nim bluszczem żarliwego milczenia

Rzucam w siebie światłami ulicy, zimnymi reflektorami, ich tęczowym opalem 
Dwa kontynenty nie istnieją na pewno, są to: "ziemia" i "niebo"
Tak! Nie istnieją wcale!

Chowam do kieszeni piątą porę roku, zmywam puste naczynia po tęskniącej niedzieli 
Co, nie jesteś już głodny?
Może lepiej pościelić?

Słońce wschodzi tuż ponad samowarem, nad ciemną kuchnią unosi się zapach głodu
W myślach toczy nas tłusty, łapczywy kanibalizm

W mowie i uczynku - anorectic vulgaris ...
 

 

 

[finch]

Witam. Ciężki tematycznie i mocny wiersz. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Bardzo się podoba to słońce nad samowarem. W ogóle samowar jako rekwizyt, jest bardzo pojemny skojarzeniowo, a tutaj skompilowany ze słońcem. Ładnie. To wspinanie się po Bogu w żarliwym milczeniu, mocne i wymowne. Ma swoje chwile ten wiersz. Wciągnął. Może trochę pokombinowałbym z puentą, ale to moje pierwsze wrażenie, że zbyt dosłownie... Pozdrawiam

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - super - 

                                   Pozdr.serdecznie 

[MIROSŁAW C.]

@Lidia Maria Concertina

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To się czyta

Pozdr.