otwarte drzwi

[Andrzej_Wojnowski]

kolejną noc słońce topi

promieniami jasnego dnia

sen ucieka w opary mroku

i niestety

budzę się sam

 

pamięć gryzą chwile namiętne

kiedy tango zamawiał świt

nasza para  na łuku tęczy

rozpraszała wschodzące mgły

 

twoje ciało muzykę grało

słońce witał  magiczny dźwięk

noce były za krótkie dla nas

tańczyliśmy dalej

też w dzień

 

nie potrafię tego zapomnieć

w domu zawsze otwarte drzwi

tak nie może wyglądać koniec

wierzę  

kiedyś w nich

zjawisz się ty

 

 

 

[Marek.zak1]

Jako, ze czytam twoje wiersze od dosyć dawna, widzę ten, jako pasujący i tworzący jedną całość z poprzednimi.  Pozdrawiam 

[Andrzej_Wojnowski]

@walvit

 

Dzięki za te kilka  minut poświęcone na tekst. Każda minuta to jego życie.

 

Pozdrawiam

@Marek.zak1

 

Dzięki Marku.

 

To tekst z tomiku  nie dokończona . Dobrze zauważyłeś.

Jeden z wielu.

 

Pozdr.