Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ktoś mnie zapytał, więc powiem...


Rekomendowane odpowiedzi

Najbardziej na świecie mi trzeba,
Dwóch dłoni z konwalii utkanych,
Co rosą są przesiąknięte,
I pachną miodową pasieką.

I może jeszcze policzków,
Rzeźbionych w sadzie czereśni,
Żebym im często i chętnie,
Mógł kraść całusy ze śmiechem.

Z pewnością bym nie pogardził,
Gorącym jak upał szeptaniem,
By pleść komety w warkocze,
I liczyć rodzynki piegów. 

A gdyby jeszcze tak przyszło,
Rumieńców jutrzenkę odnaleźć,
I oczu wpatrzonych szmaragd,
Z jaśminem lepkim na rzęsach...

Bo kiedy znajdzie to człowiek,
Serce ma w piersiach, nie kamień,
A łza, co po twarzy się toczy,
Nie gorycz zwiastuje, lecz szczęście!
 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...