Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Vis a vis

Brevkbevt
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Brevkbevt

Brevkbevt

Opublikowano
Opublikowano

Stoimy znowu twarzą w twarz i 

nie wiesz co myśleć żeby się nie zrazić 

Wśród bazi jak w wiosennej baśni 

Uśmiechem pragne cały ten stres strawić 

 

Pustym wzrokiem sugerujesz zawracać 

Drżącą dłonią sięgasz po dzwonek,

ostatni dzwonek, niestety to nie atrapa 

Wciąż płonie serce, a jednak tonę 

 

Lecz moment otrzymuje w porę,

jak kołek stoję próbując zatrzymać doli koło 

Daj się wciągnąć, złap za dłoń mnie mocno

By ciepłem dłoni ogrzać w głowie wostok

 

Do celu prosto, kierunek szczęście by

w sercu mym wypełnić przestrzeń 

by gościem być, przejść przez wertepy

Stworzę poemat, Werteryzm skreślę 

 

6
Rafael Marius

Rafael Marius

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Owszem, ale mnie chodziło o zrobienie przestrzeni dla drugiej osoby.
Czyli porzuceniu koncentracji na sobie i przeniesieniu jej na drugiego i wtedy emocję się pojawią, ale nie własne tylko tej drugiej osoby na zasadzie empatii i przestrzeń się wypełni, aż po brzegi.
Przynajmniej tak to jest u mnie, choć wiem, że nie u wszystkich.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nata_Kruk
      Brak

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @Berenika97 ... dziękuję za ciekawy komentarz... :) @Waldemar_Talar_Talar ... dziękuję za.. całośc.. na tak... :) @Wiesław J.K. ... ładnie to określiłeś... :) Dziękuję za wejście. @Rafael Marius... a ja nie zapominam, bo od zawsze to lubiłam... :)    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... Jacku... podłogi nie zostawiaj, po czymś trzeba stąpać... ;) Nie próbuję nawet rymowanej odpowiedzi... trochę mnie gościna wyczerpała. Dziękuję za miłe dwie strofki.   Drodzy goście.. dziękuję wszystkim za... każdy ślad... pod treścią... pozdrawiam.
    • Nata_Kruk
      światło do środka

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Ala... w białej.. odsłonie.. i jest co poczytać. Pozdrawiam.
    • Nata_Kruk
      czas gojenia

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      (...) ... czas gojenia bywa bardzo trudnym czasem, ale najważniejsze, że rany się.. goją... Pozdrawiam, Leno.
    • Nata_Kruk
      rozświetlanie

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... podobno kobieta potrafi zmyślać... :) i jeśli jest to... ... bo,  ... pięknie jest ufać komuś. Całe "Rozświetlenie" wydaje mi się liryczne... przyjemna, wyciszona treść. Mnie się podoba.
    • Alicja_Wysocka
      Rozmowa z duszą II

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      – Jesteś? – Cały czas. – Ale milczałaś. – Bo trzeba było zostawić miejsce. – Na co? – Na echo. – Przyszło? – Nie. Ale przyszło słowo. (pauza) – To był on? – Nie wiem. Ty wiesz. – Zbyt wiele szczegółów. Tylko on mógł znać. – Ale przecież… – …przecież on nie żyje? – Może żyje w inny sposób. – A może nigdy nie umarł, tylko się schował. (pauza) – Przez piętnaście lat można urodzić troje dzieci i zdążyć je wychować. – I rozwieść się cztery razy. – I zapomnieć swoje imię. – I przestać szukać. – A ty? – Mam serce jak folder. I wklęsłe miejsce. – Tam trzymasz jego słowa? – Tak. – Nie boisz się? – Tylko tego, że już nigdy nie powie więcej. (pauza) – Pisał rymem. – I w tych rymach było wszystko: porządek, czułość, echo. – Kochałam je jak się kocha czyjeś spojrzenie, zanim jeszcze spojrzy. – Znałam je jak wiersz, którego nikt nie opublikował, ale i tak istnieje. (pauza) – To był prezent? – Może próba. Może żart. – A może pożegnanie. – A co jeśli wrócił tylko na chwilę? – To też coś znaczy. (pauza) – Co teraz zrobisz? – Nic. – Czekasz? – Nie. Piszę. Dla siebie. I dla duszy. – Ale żeby przeczytał? (pauza) – Tak. Ale niech nikt inny nie wie.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...