Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Narodziny zajączka (bajka)

Sylwester_Lasota
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

Witaj na świecie, mój synu!

Na naszej witaj nam łące.

Wśród lisów, niedźwiedzi, wilków

tata jest tylko zającem.

 

Patrz! Trawa taka zielona,

niebieskie grzeje tu słońce.

Łąka jak dla nas stworzona,

chociaż sąsiedztwo drażniące.

 

Znajdziesz tu żonę zajęczą,

gdy będzie potrzebna ci ona.

Nie daj się zwodzić drapieżcom,

broń co sił w nogach ogona.

 

Unikaj lotnych jastrzębi,

szpony na ciebie już ostrzą.

Choć chcą żołądki napełnić,

dla nas jest lepiej gdy poszczą.

 

Uszy masz długie, więc słuchaj,

na naszej przetrwamy łące.

I jeszcze jedna nauka:

Jesteś zającem, nie osłem!

 

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
17
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
kwintesencja

kwintesencja

Opublikowano
Opublikowano

@Sylwester_Lasota Bajka przypadła mi do gustu, przepraszam za moje czepialstwo (możliwe, że to tylko moje subiektywne odczucie), ale 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

trzecia linijka mi jakoś nie gra, nie wiem czy nie byłoby lepiej "i stwórca pamięta o nas"

 

Zwracam na to uwagę, bo z doświadczenia własnego wiem, że czasem gdy sama sobie sylabizuję czytając tekst, który piszę, to przybieram inne akcentowanie, niż poprawne, bo tak mi brzmi lepiej i dopiero, gdy przeczytam tekst na głos coś się rozsypuje ;)

serdecznie pozdrawiam :)

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
staszeko

staszeko

Opublikowano
Opublikowano

Warto czytać przed publikacją tekst na głos, gdyż czytając w myślach upraszczamy, zjadamy sylaby, mimowolnie wygładzamy wszelkie zadziory. Czytanie na głos to przekład z formy pisanej na brzmieniową — słychać każdą fałszywą nutę.

 

Pozdrawiam serdecznie i na głos.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

3
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano (edytowane)

@sowa, a tak na marginesie, ciekawą ewolucję przeszło słowo "cnota". Nie uważasz? Dawniej szczęśliwa mężatka z wielgorgiem dzieci nadal mogła być uważana za kobietę cnotliwą. To samo dotyczyło zresztą mężczyzn. Dewaluacja słów odnoszących się do wartości, to, niestety, jeden z trendów naszych czasów.

 

Pozdrawiam

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Manek

Manek

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

Mnie osobiście się niebieskie słońce bardzo podoba. Nie trzeba tego czytać jako kolor, tylko jako coś należące do nieba. N.p. ciała niebieskiego czy królestwa niebieskiego też nikt sobie nie będzie w niebieskim kolorze wyobrażał.

Wydaje mi się, że niebieskie słońce pogłębia sens wiersza i rozszerza jego interpretacyjne możliwości.

Edytowane przez Manek (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • AdamU
      Kolęda

      Przez AdamU · Opublikowano

      Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • Amber
      Jako święty Mikołaj

      Przez Amber · Opublikowano

      @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • Corleone 11
      (... niebo czuwa)

      Przez Corleone 11 · Opublikowano

      @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • Groschek
      może na rodzenie

      Przez Groschek · Opublikowano

      @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • UtratabezStraty
      Krok w błękicie

      Przez UtratabezStraty · Opublikowano

      @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...