Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

To dopiero ciekawe! Chodzi o przyzwyczajenie do dotyku w tym miejscu czy jest to jakaś metafora? Plecy-kręgosłup, mieć plecy jako mieć poparcie, a może plecy-oparcie? Może zanadto kombinuję, ale wers bardzo mi się podoba i ma do kombinacji potencjał :) 

Opublikowano (edytowane)

@violetta Hahaha, znam to

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. W grze internetowej pisał do mnie chłopak, co drugi dzień, że mnie kocha, a jak się dowiedział, że dzieli na 300 km to stwierdził:,,Benzyna taka droga...", a ja no chyba nie zaprosisz mnie na kawę na stację... i ekonomia mi pomogła go odkochać

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

@Somalija

   Ago, to bardzo dobry Wiersz

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. "I cóż tu dodać?" (George Lucas) Chyba to, że zostawiam serduszko za Przyjemność czytania . 

   Serdeczne pozdrowienia . 

@Somalija

   Benzyna taka droga? Może ktoś mu bronił przemierzyć pociągiem owe trzysta kilometrów... może jego własna wyobraźnia ?

   

   

Opublikowano

@Corleone 11 Hahaha

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

, nie podpowiadaj mu pociągu... Zajął się już swoim życiem i mnie nie stalkuje, gramy jeszcze razem w internecie, ja dla rozrywki, on dla wygranej, więc nasze ścieżki się  nie krzyżują...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy Przeczytałam Twój poemat "Odyseja" (chociaż nie zaczytywałam się w prozie Grabińskiego)  -uważam, że  to ambitne dzieło, które rzeczywiście nawiązuje do tradycji, którą przywołujesz we wstępie. Oniryczność, dekadencja, poczucie rozpadu - to wszystko jest wyraźnie obecne. Centralny obraz pociągu jako wiecznego tułacza, bestii w ruchu, pozbawionej duszy maszyny jest świetny. Kontrast między mechanicznym ruchem a ludzkimi traumami działa przekonująco. Fragmenty o nerwicy, wyobcowaniu, niemożności powrotu do normalności są poruszające i psychologicznie wiarygodne. Czuć ten klimatów epoki i umiejętność budowania nastroju. Tekst - jak dla mnie - jest trochę za rozwlekły i są powtórzenia pewnych motywów np. samotność, śmierć. No i lepiej wklejać go tu w krótszych fragmentach. :)
    • glinik lasem się zieleni na gliniku tańczy wiatr cisza w chmurach się przegląda z leśną wilgą za pan brat   między chaty droga wiedzie koło studni potem w las tu zbierałem ci bławatki w tamten letni ciepły czas   twoje oczy się zielenią tak jak wtedy właśnie las dzisiaj pachnie łąka deszczem i już nie ma więcej nas  
    • @Alicja_Wysocka Może to i dobrze, że jest jak jest. Podejść, cofnąć się, potem znów podejść, pod inne drzwi i znów się cofnąć. W toku wiersze się rodzą, nowe słowa witają brzeg. Dziękuję Alu za obecność, pozdrawiam!
    • @Simon Tracy

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Otóż to! PTSD.? Doskonale oddany klimat grozy ale tak naprawdę traumy w kontekście podróżowania donikąd, by odnaleźć zagubionego siebie „nigdy nie wróciłem tak naprawdę z wojny”… :(    „Odczuwam duszę i emocję pociągu” - ucząc się czuć …cokolwiek…   Pozdrawiam :)         
    • @Berenika97Dziękuję Bereniko za komentarz.  Ten wiersz jest może trochę przerysowany, ale pokazuje dokąd mogą zaprowadzić roszczenia.  Pozdrawiam :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...