Jestem...

[Sylwia]

Jestem jak łódka płynąca na fali,
jestem jak okręt patrzący z oddali,
jestem jak ptak siedzący na drzewie,
jestem jak śmierć szukająca Ciebie.
Śmierć nadchodzi z nienacka,
zawsze tak mówiłeś,
kochałam Cię ciągle
lecz mi nie wierzyłeś...
Wstąpiłeś w tę otchłań pomiędzy grobami
i nigdy nie chciałeś już się spotkać z Nami.
Szukałam Cię długo,lecz znaleźć nie mogłam,
ma miłość umarła,został tylko odłam.
Wydałam Cię śmierci i zginąć musiałeś,
choć nigdy,Najmilszy,Ty tego nie chciałeś...
Jej czarny płaszcz,Kochany,przywdziałeś,
a kosą wszystkie głowy ścinałeś.
A kiedy już przyszła na mnie kolej błoga,
nie zrobiłeś tego,bo miałeś w sercu Boga...

[Quimeen]

krach poezji świat ogląda?

[Napolion Naparstek]

Niestety, nie znajduję niczego, co by mnie zachwyciło.
Chcąc nazwać "po imieniu" to, co napisałaś, musiałbym użyć
niepopularnego słowa.
A zatem : albo cały do przerobienia, albo nowy
do napisania. NN

[Jay Jay Kapuściński]

usuń rymy, zrezygnój z dosłowności, ubierz to w bogatsze słowa...
na razie minus

pozdr.

[Michał Ziemiak]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Święte słowa... bo tu ręce i gacie, i slipy, i Bóg wie co jeszcze opada po lekturze...

[Luthien_Alcarin]

nie rymuj, nie pisz dosłownie, nie rób anafor... bo jak podkreślił Michał za duzo aktów na poezji powstanie...

Pozdrawiam
Agata