Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

                   ––––––//¯¯¯¯¯¯                                                 

stoję na zewnątrz samotny wśród cieni

trąbki zagrzmiały trza drzwi zamykać

chciałbym naprawić przeprosić zmienić

czas tego minął jam tu zawitał

               

byłem człowieczkiem pewnym i dumnym

teraz dygocę jak pyłek malusi

świadomy siły tak niepojętej

co jak robaczka może mnie zdusić

                  

biegnę słysząc zawiasów skrzypienie

może dam radę coś jeszcze naprawić

nic z tego łobuzie też nie znam ciebie

aż echo z rozpaczy zgrzyta zębami

                     

nadzieję zewsząd ciemność wtranżala

nieskończona że wzrok jeszcze drepci

w oddali widzę czerwone światełko

brama piekiełek mnie wnet popieści

                              

czorcik stoi przy fajnym kociołku

wlewa już smołę wrzącą pręciutko

oskóruje mnie najpierw grzesznika

z resztek dobra opali mi udko

                          

słyszę głośne mroczne tuptanie

czort spieszy ku mnie z siarczystym kwileniem

chochlą mnie młóci ciało się kiwa

padam jak betka dostałem w ciemię

                              

                         *

wstawaj brachu długo pospałeś

a zatem gramolę się jęcząc chętnie

coś mi świta… szansę dostałem

drugą ostatnią nie będzie więcej

Opublikowano

TylkoJestemOna↔Miło czytać , co rzekłaś, ale jeno jestem jaki jestem, i takim raczej zostanę, cokolwiek to znaczy. Książki raczej nie wydam:)), a wyobraźnia ma, to nie moja zasługa.

Pomysły, to jakoś tak, sam nie wiem, skąd? Kiedyś tam trafię. Jeno nie wiem gdzie:)↔Każdy jest człek oryginalny, gdyż niepowtarzalny. Już nigdy dokładnie taki sam, się na rodzi:))↔Pozdrawiam:)

Opublikowano

TJO→nka↔Tak. Książki papierowe, mają więcej "duszy" a jednocześnie bardziej "namacalne"

Jedna z moich ulubionych, to z dawna bardzo↔"Dzień Tryfidów" oraz np: opowiadania,

Daphne du Maurier→też z dalekiej przeszłości↔specyficzny klimat:))

Opublikowano

TylkoJestemOna↔To są zbiory opowiadań:)→Np: "Nie oglądaj się teraz"→też film jest:)

No ale, gusta różne, więc niekoniecznie musi się spodobać Ci:)

Fakt↔Często znamy cenę, ale nie znamy wartości.

A w aktualnym awku, to kosmitek płaski jakiś, co odpoczywa podczas podróży między światami?

Pozdrawiam:))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pod murami szpitali cisza jest gęstsza niż krzyk. Powietrze pachnie kroplówką i strachem, a ludzie czekają na cud, którego nie ma w kasie, nie ma w kolejce, nie ma w oczach lekarzy, którzy już przestali marzyć o ratunku. Wiatr przewraca kartki skierowań, jakby czytał nekrologi przyszłości. Dzieci gasną na białych oczach nowotworów, a śmierć ma twarz anioła w masce chirurga. Brak pieniędzy waży więcej niż życie. Ich śmiech kona w korytarzach, jak płomień świecy w przeciągu - i nikt nie zdąży przyłożyć dłoni, bo dłoń kosztuje. Serca biją w rytm numerków, ekrany liczą tętno zamiast nadziei, a człowiek rozpływa się w systemie jak sól w formalinie. Kto policzy łzy, których nie ma komu wycierać ? Kto opłacze ludzi, co umierają, zanim zdążą wejść ? Pod drzwiami szpitali zostaje tylko cisza - zimna jak stal szpitalnych łóżek, martwa jak modlitwa, która nie znalazła adresata.      
    • Siedziałem na progu, czytałem książkę, ciekawy nawet, był jej początek. Lecz później przyszedł czas na treść, różnie to było, wrednie też.   Szczęśliwe chwile, to tu, to tam, przechodzeń powiedział, że taki świat.   Dodał coś jeszcze o jakimś piwie, że wypić muszę, co nawarzyłem. A kiedy przyszło do zakończenia, to już nie mogłem nic pozmieniać.   *** Siedzę na progu i czytam książkę, za moment wstanę, zupełnie zwątpię, wtem ktoś podchodzi, o coś mnie pyta, chyba czy tytuł, wreszcie przeczytam?    
    • Wielką rolą i często bywa, że pamiętną i zawsze przerysowaną i zawsze ponad każde siły i zawsze duszy i sercu i głowie za głęboką jest unaocznić jest udowodnić jest przekonująco nakreślić coś w rodzaju czegoś kresu...   Jeśli chcesz spokoju oddechu i myśli weź się raczej za środek lub początek koniec bowiem nie jest na ogół najmilej widziany i zawsze miewa aż za dużo wrogów...   To coś na miarę stania się Marią Antoniną Austryjaczką wśród Królestw...   Warszawa – Stegny, 09.11.2025r.
    • @Migrena nie znam tych ciasteczek, jesteś światowy:) taka muzyczka z gramofonu by się przydała:) i obejrzenie czarno-białego filmu w objęciach:) czytasz z moich myśli:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...