Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Almanach

Koziorowska

Przez Koziorowska
w Fraszki i miniatury poetyckie

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Koziorowska

Koziorowska

Opublikowano
Opublikowano

Przychodzisz, Twoje spojrzenie nie gra roli. Jesteś dostatecznie blisko, wyobrażam sobie smak Twojej skóry. Życie, jeden wielki przypadek, jedna jedyna skarga; nie pasuje do almanachu śmierci, nie współgra z nocą, która stłamsi Twoje serce, serce gotowe bić łagodniejszym rytmem. Ale Ty wiesz, kiedy runie wczesna gwiazda, kiedy miłość wypowie ostatnie słowo. Pęka linia życia, pęka światło, w które nigdy nie wierzyłeś. Przykryj moje serce światłem martwego księżyca, otul mnie różową szatą poranka. I będzie tak, jakbyś usiłował uwierzyć w nadmierną ciszę, próbował zrozumieć, kto śpiewa tę balladę bez zbędnych słów. Złóż na moich kolanach ciszę, z upodobaniem zajrzyj do uchylonego serca. Lecz Ty jesteś tu, gotów odejść, by ratować daną przysięgę. Tak, w Twoich oczach jest blask, wykradziony pośpiesznie wyrzutom sumienia. Wyrzuty sumienia? Wolisz odejść w bezkresny mrok, wolisz ukryć się w cieniu płonącej świecy; tam będzie Ci wygodnie, tam odszukasz pragnienie ucieczki przed tym, co obce, lecz niepodważalne. Jest w Tobie tyle jasnego nieba, lecz Twoja dusza, odtrącona przez przyszłość, nie karmi się łzami, nie syci pychą, dla jakiej warto odejść w dal. I będziesz tym, kto zada milczenie bólowi, kto oswoi krzyk cichszy od snu. Wróć, chodnik mojego serca zaczeka na Twoje kroki. Zapukasz, choć serce jest otwarte.

2

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Leszczym
      Prawdziwy dar liczb

      Przez Leszczym · Opublikowano

      @Nefretete Tak, no może z umiarem, ale wiesz z życia coś mieć trzeba. Również życzę najlepszego, a nawet pozdrawiam, choć wolałbym życzyć tymczasem :)
    • Łukasz Jasiński
      Hugoniści

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Nefretete   W Polsce jest około czternaście kodeksów, a tylko: Kodeks Karny, Kodeks Pracy i kodeks postępowania handlowego są zgodne z najwyższą ustawą zasadniczą - Konstytucją Trzeciej Rzeczypospolitej Polskiej.   Łukasz Jasiński 
    • marekg
      trip

      Przez marekg · Opublikowano

      po pierwsze to gdzieś wyjechać zakręcić wodę zgasić wszystkie światła sprawdzić gaz na odchodne pocałować Chrystuska i ten klucz magicznie przekręcić dwa razy do końca jeszcze szarpnąć klamką na odchodne podróż peron gate bilet oddalam się od codzienności jeszcze chwila i teraz wszystkie nieba świata można rzec poezja w niezdrowym przywiązaniu do podróży zbieram autografy miast szukam siebie jest niedziela za oknem malują się góry żaden dzień nie powtórzy magii tego poranka
    • Łukasz Jasiński
      Hugoniści

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @ViennaP   Nie pamiętam, pani Agnieszko, a to z jednego powodu - na mnie przypada - jako na jedną osobę - około dwadzieścia osób - piszących i komentujących i czytających, dalej: w dziale kontakty - w smartfonie - mam tylko dwie osoby, oto one: mama i brat i dla pani też jest miejsce, moje dane kontaktowe są publiczne i można je znaleźć - w moim profilu - w eseju pod tytułem: "To Życia Rys."   Łukasz Jasiński    @Nefretete   Wiem o tym: jestem przecież rodowitym warszawiakiem - na świat przyszedłem na Górnym Mokotowie - Madalińskiego i jestem humanistą: zaczynałem od Historii poprzez Literaturę Piękną do Filozofii (patrz: jasinizm - nowatorski kierunek filozoficzny mojego autorstwa - tutaj można znaleźć), prócz tego: lubię geografię, politologię, socjologię, archeologię, prawodawstwo, filmotekę, literaturoznawstwo, architekturę, etykę, religioznawstwo, sport, urbanistykę, filologię, kulturę, muzykę, krajoznawstwo, fotografię, malarstwo, seks oralny i analny i witalny i podróże - uniwersalne gałęzie nauk humanistycznych.   Łukasz Jasiński 
    • CaiusDraxler
      Szczur Czarodziej

      Przez CaiusDraxler · Opublikowano

      Gdy szukasz sensu wśród pustki życia, Ni stąd, ni zowąd – pojawia się on, Jak szczur przyczajony, w cieniu. By rzucić swój urok na ofiarę.   W ciemności jaśnieją czerwone oczy, Płoną, jak dwie latarnie w bezkresnej nocy, Czuje się ich obecność, lecz nie wiadomo, Czy to przyjaciel, czy wróg.   Wtem z  cienia wychodzi,  nie szczur, lecz Czarodziej. W szatach pełnych blasku wkracza na scenę. Bez różdżki w ręku, z błyszczącym wzrokiem. Czas na przedstawienie.   Nie rzuca zaklęć, nie wzywa magii, Jego czar to słów zmysłowa gra. Obiecuje raje, mówi o nadziei, A w jego oczach lśni kłamstwa blask.   Wszystko jest możliwe, powtarza niezmiennie, Wkrótce zbudujemy nowy, lepszy świat. Za tymi słowami kryje się niepewność, Bo prawda umiera, a zbliża się iluzja. Jego wizje jak obrazy malowane, W serca wchodzą, jak strzały w pierś. Wszystko, co mówi, cudownie zagrane, Życie  zamkiem z piasku staje się.   Opowiada o wolności, równości, O świecie, w którym nie ma wad, W jego słowach kryje się bezwzględność, Każda obietnica to ukryty strach. Zamiast prawdy, on rozdaje sny, Zamiast wolności, daje kajdany. Jego świat jest pełen lśniących dni, Lecz w jego cieniu rodzą się rany. A ci, którzy widzą przez iluzję, wiedzą, Że prawda nie jest tym, co on opowiada. Czarodziej buduje na kłamstwie swoje królestwo, A wiara w niego to upadek w przepaść. Więc nie daj się zwieść jego słodkim słowom, Bo Napierała zamienia marzenia w cień. Uwierz w to, co widzisz, nie w to, co opowiada, Bo jego magia wkrótce wyblaknie, jak przeszły dzień.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...