Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Na panoramie pulchne cumulusy,

Jak białogłowe nad wybrzeżem mewy.

Etery chłodne zwiastują ulewy,

Przez dmę utkane deszczowe obrusy.

 

Gdzieś wyżej słychać burzowe całusy. 

Ktoś dyryguje błyskawicom śpiewy,

Chórowi grzmotów harmonijne ziewy,

I Perunowi czarowne opusy.

 

Nieboskłon krasi malownicza tęcza,

Sportretowana tańczącymi łzami.

Szafirem pała zmokła nić pajęcza,

 

Przeszklona łuną słonka za chmurami.

I niebo swoje modrości odchmurza,

To jest już koniec, już przeszła ta burza.

Opublikowano

Rozwijasz się, choć mam wrażenie, że robisz coś zbyt szybko. Kiedy się to czyta jest fajnie ale ma się poczucie, że utwór nie odpoczął, nie odleżał trochę i nie został przeczytany ponownie, po jakimś czasie. Widzisz, to tak jak z tym se w poprzednim wierszu. Można było zrobić to inaczej, ponieważ se w żaden sposób tam nie pasowało, wręcz niszczyło magię wiersza. No ale już zostawiłeś, żeby się ilość sylab zgadzała. :-)

 

Naprawdę widać, że masz romantyczną duszę. Pielęgnuj ją.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Maciek.J Maćku, hejter ma przyjemność w czynieniu przykrości, obrażaniu, więc dla mnie jest to rodzaj sadyzmu. Sadyzm to przecież to samo. Pozdrawiam
    • Pewien dziennikarz młody pisał o celebrytkach reportaż. Zagadnął jedną z nich: – Z czego jesteś znana? Ta rzekła mu z dumą: – Byłam żoną aktora, teraz jestem rozwiedziona. Opowiadam o kiecce, co ma „Diora” na metce. Jestem znana z „lajfu” swego i… elitarnego ego. – A wiesz – pyta publicysta – kim był Seneka? – Seneka? Nie znam człowieka! – Twierdził, że wprawdzie lansu prawo nie zakazuje, lecz u mądrych ludzi wstyd głupotę hamuje.  
    • @Annna2 Bardzo poetycki język, piękny obraz przyrody. Szczególnie podoba mi się sposób, w jaki łączysz konkretne obrazy z abstrakcyjnymi pojęciami - "łąkom strofy poprzewijam, zaceruję srebra" to bardzo oryginalne połączenie. Można to odczytać, że pisanie wierszy to rodzaj naprawiania, uzupełniania świata słowami. A "słowa, w snach co się wełnią" - super! Wiersz ma w sobie coś z jesiennej zadumy, ale też akceptacji przemijania. Niezwykle klimatyczny wiersz - przepiękny.
    • pragnę czegokolwiek   - czyżby rozpaczliwe wołanie   samemu ze sobą jest mi nudno a jeszcze z  chmurami i słońcem chociaż tu przyszedł dzionek cudny z sierpniem już nie gorącym   nauczyć się cieszyć każdą chwilą nawet gdy morzy cię sen żyj aby wszystkim było miło i naucz się carpe diem :))
    • @Maciek.JWiersz - gorzka ironia, krytyczny obraz współczesności, pełnej fałszu i moralnego upadku. Pesymistyczny, ale prawda wyjdzie na jaw. Bardzo zastanawiający!. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...