Bóg śmierci

[Giorgio Alani]

Wszyscy umieramy, gdy śpimy
Jesteśmy martwi, gdy się budzimy 
Bez celu na ten świat przychodzimy
I bez celu odchodzimy 

 

Czy ktoś ma jakieś nadzieje
Że można zmienić to, co się dzieje?
Nim zimna rosa trawy zaleje
Przyjdzie mrok, który zwieje 
Nasze egzystencjalne beznadzieje 

 

Ziemia plugawa owinięta cieniem 
Naznaczona nieskończonym cierpieniem
Bezsensowna kula z ludzkim rakiem
Jako przewodnim znakiem

 

Czy jest sens dalej to kontynuować?
W zamian można na nowo asymilować
Nowe porządki i wypróbować
Czym może skutkować
Gdy świat na nowo chce się odbudować

 

Jeśli nie zabraknie nam chęci
I będziemy na tyle ogarnięci
By zapomnieć o tym, co nas nęci
Ludzkość w końcu złu kark skręci.
 

Edytowane 1 Października 2022 przez Giorgio Alani (wyświetl historię edycji)

[Dared]

@Giorgio Alani Spróbuj napisać coś bez rymowania, proszę, masz fajne pomysły ale w rymowanej formie nie brzmią najlepiej, bez urazy;-) pozdrawiam

[koralinek]

czuć jakby egzystencjalizmem hmmmmm
zastanawia mnie tytuł, personifikacja zła (zakładając iż to właśnie śmierć oznacza), choć treść wskazuje bardziej na zmagania nas, trzcin myślących, z beznadziejnym losem rządzonym prawami przypadku (zresztą 3 strofa mówi jakby o winie tkwiącej wewnątrz człowieka)
ostatnia strofa jakby wyrywa się spod katastroficznej melancholii strof poprzednich przekazując, że wola działania i wyrzekanie się samego siebie są w stanie przezwyciężyć zło (jednak czy aby na pewno definitywnie?) - mocny Rieux vibe xd
choć jeśli chodzi o formę to imo przedmówca pewną rację ma, niektóre rymy nie pasują do siebie (np. egoizmem-znakiem), choć być może tak właśnie miało być, sam nie jestem pewien
pozdrawiam cieplutko

Edytowane 30 Września 2022 przez koralinek (wyświetl historię edycji)

[goździk]

@koralinek Ten komentarz, niestety, czyta się lepiej od samego utworu, bo choć wiersz niegłupi i poprowadzony treściowo ciekawie, to te rymy częstochowskie... Ciężko było się przez nie przedrzeć.

[Giorgio Alani]

@Dared Dzięki za konstruktywną krytykę. Ostatnio też mi się wydaje, że wiersze z mniejszą ilością rymów wychodzą mi lepiej.

Pozdrawiam 

@goździk Już poprawiłem część rymów i mam nadzieję, że jest lepiej.

Pozdrawiam 

@koralinek Ciekawe, że utwór skojarzył ci się z postacią Rieux, o której nawet nie myślałem podczas pisania. Podoba mi się twoja interpretacja utworu. Jeśli zaś chodzi o tytuł, to pod wyrażeniem Bóg śmierci rozumiem tutaj nas samych-ludzi, niszczących wszystko i wszystkich dookoła, w tym samych siebie.

Pozdrawiam 

[[email protected]]

@Giorgio Alani Zapachniało...  monorymem,
                            jakbyś łechtał będąc przy niej.
 

Pozdrawiam Giorgio.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Giorgio Alani

Mam taką nadzieję, że to się wydarzy, świat bez zła i kalendarzy. 
Forma, rymowanie, zasady pewnego dnia pójdą do szuflady...żartuję!
Przekaz zrozumiały, a tytuł bardzo śmiały i tutaj czapkuję.

 

pozdrawiam

 

Edytowane 1 Października 2022 przez WiechuJK (wyświetl historię edycji)

[Giorgio Alani]

@WiechuJK Ależ się Ciebie rymy trzymają. 

Również pozdrawiam i życzę miłego dnia

@[email protected] Dziękuję za komentarz. 

Pozdrawiam 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Giorgio AlaniTylko czasami bawię się rymami, a przekaz w Twoim wierszu do mnie trafił, zwłaszcza tytuł. Pozdrawiam!

[staszeko]

Problem w tym, że poeci za dużo mędrkują na temat życia i wpadają w pułapkę własnych medytacji: zadają pytania, na które nie ma odpowiedzi; doszukują się sensu, tam gdzie go nie ma.

 

Lepiej się zająć stolarką lub czymś innym równie konkretnym, choć i tam trafia się sęk.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

[Giorgio Alani]

@Dag Jestem wdzięczny za miłe słowa.

Dziękuję i pozdrawiam 

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... miejmy nadzieję, że zmądrzeje na tyle, żeby to zrobić...:)

Giorgio.. zostawiam pozdrowienie.