Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

JEDYNE CZEGO MI POTRZEBA...


Rekomendowane odpowiedzi

jedyne czego mi potrzeba
to poznać numer do nieba
zadzwoniłabym i byśmy sobie pogadali
powspominali o tym jak byliśmy mali
byśmy się śmiali całą noc
jak za starych czasów schowali pod koc
ukryli przed prawdą i światem
byśmy leżeli na ziemi jak to robiliśmy latem
byśmy opowiedzieli co słychać u nas
ile lat minęło, jak szybko mija czas
i może bym się dowiedziała jak jest tam - po drugiej tęczy stronie
kiedy nadejdzie naszych dni już koniec
i byśmy byli tylko ty i ja - my sami
tak jakby nie było nic poza nami


jakbyśmy nie byli rozdarci pomiędzy światami...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 4 tygodnie później...
  • 1 miesiąc temu...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ale jesteśmy bo takie to życie. Też chciałbym , żeby było inaczej, ale patrząc wstecz widzę, że to, co było, było po prostu kłamstwem. Ja osobiście nie chciałbym już pałętać się po innym swiecie. Cieszę się, że znalazłem Twoje wiersze . Pozdrawiam.

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@helenormeller Pędząc przez życie, nazbierałem sobie pytań, które chcę zadać Panu Bogu gdy umrę. Kilka z nich zrodziło się w dzieciństwie, kiedy to właśnie zafascynowany byłem przeróżnymi tajemnicami wszechświata typu np. czarne dziury, kwazary etc. Są to pytania o rzeczy, których ludzkość prawdopodobnie nigdy nie zobaczy, dajmy na to: Jak wgląda osobliwość czarnej dziury? 

 

Chciałoby się wiedzieć to wszystko jeszcze za życia, dzwoniąc. Oj, chciałoby się. :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rachael * Znalazłam w niepamięci mały okruch czasu, Lecz boję się go dotknąć i dokładnie zbadać.  Zrobiłeś to specjalnie? Powiedz mi od razu… Dlaczego wątpliwości mam odczuwać nadal?   Wiesz dobrze, czemu światłem skrzy się bursztynowym, Bo przecież, tak naprawdę wiemy to oboje. Uciekłam - będą szukać. Co mam teraz zrobić? Powtarzasz, że wspomnienia nie są nawet moje.   Widziałeś je, nieprawdaż? Mów, i nie udawaj, Jak gdybyś miał tajemnic nie zobaczyć nigdy. Czy teraz, gdy przed tobą stoję całkiem naga, Wciąż pragniesz, bez wahania, ścigać mnie, jak inni?   Chcesz milczeć? Więc dlaczego, gdy rozpinam włosy, Odczuwasz, na nadgarstkach, sto tysięcy muśnięć? Przemienię cię za chwilę w najprawdziwszy dotyk, A kiedy będziesz gotów, zmienię siebie również.   I będę, wręcz na przekór, delikatne dłonie, Przeplatać przez rozgrzane opuszkami ciało. Impulsy, tuż pod skórą, iskrzą pobudzone; Nie znałam tego wcześniej. Powiedz, co się stało?   Zaufać mam wspomnieniom? Wybacz, nie potrafię, I coraz bardziej przez to siebie nie rozumiem. Ciekawość tak bezczelnie sny obraca w jawę; “Pocałuj mnie” - do ucha ciągle podszeptuje…   I działa, jakby była nieskończoną siłą, Na którą całe życie, dotąd miałam czekać. Pod skórą, jakże blisko - pozwól - niechaj płyną! Pocałuj mnie, dotykaj. Zrób to proszę, Deckard.   ---   * - replikantka, w której zakochuje się, z wzajemnością, główny bohater filmu Blade Runner, Rick Deckard.
    • @Konrad Koper ok, dzięki :) @Starzec No trochę tak.  @iwonaroma Taka prawda życiowa :) Dzięki
    • @Adaś Marek Szczerze sądzę, że jest coś takiego. Przypuszczam tak. Ale no nie umiem udowodnić. Pozdrawiam M. 
    • Klimatycznie, a na koniec z mocną puentą. 
    • Bardzo mi się podoba :) Świetne :)   P.s. A czemu nie można Cię polubić? :) Poobserwować ? :) (Chodzi o wyłączenie tej funkcji z profilu.)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...