Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Powoli powolutku noc dogania dzień


Rekomendowane odpowiedzi

powoli powolutku otwierają się drzwi

za nimi babie lato - pająk

w sieci śpi

 

powoli powolutku już prawie tuż tuż

lasy ogrody parki  i sady

upiększa złoty liść

 

powoli powolutku lato się pakuje

upycha do walizki

marzenia i sny

 

powoli powolutku noc dogania dzień

na niebie coraz częściej

widać srebrny klucz

 

tak tak moi drodzy to nie żaden żart

za tymi drzwiami jesień

zaprasza do gry

Edytowane przez Waldemar_Talar_Talar (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Anaforyczne drgnienie smutnego już lata,
                                          patrz jak jesień żółcią zacznie przeplatać.

Pozdrawiam Waldku, fajny wiersz.
                                        

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jesień to, razem z wiosną, jedna z moich ulubionych pór roku. W zasadzie nie wiem, którą wolę bardziej. Gdy zima się przeciąga chcę wiosnę. Gdy lato daje popalić i jest ukrop to chcę już jesień.

 

PS: Masz błąd z tytule. Powoli, a nie po woli.

 

Edytowane przez Wędrowiec.1984 (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam -  poprawiłem - a ja lubię wszystkie pory bo w każdej

                z nich coś dla siebie znajduje - 

                                                                       Pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - cieszy mnie twoje podobanie za które ślę ci uśmiech - 

                                                                                        Pozdr. radośnie

Witaj - dziękuje za ten miły komentarz - 

                                                                           Pozdr.

@Madeleine_B - @Michał_78 - @duszka - @Phuruchiko -  dziękuje - 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witaj - ucieszył mnie twój komentarz - dziękuje - 

                                                                                       Pozdr.usmiechem.

                                                                                         

@aff -  dziękuje - 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Ewelina ...  KOBIETA jest jak diament obiekt pożądania westchnień miłości zazdrości ...  Pozdrawiam serdecznie 5*  Miłego dnia 
    • Jest życie i my tam jesteśmy Otwarte okna na życie są Świat samych życzeń... Barwy życzeń i barwy życia są różne Jesteś moim życiem , kolorem mojego serca Gra orkiestra , nie ma prądu , jest akustycznie Będę z tobą przez resztę mojego życia Kocham życie i kocham Ciebie Pytam się o życzenia , bądź moją miłością Żadnych życzeń , tylko życie                                                                                                       Lovej . 2024-11-30                          Inspiracja . Życzenia i życie . Jakie jest w życiu
    • Brzask lekko uchylił powieki. Zachłysnął się rześką rosą. Paletą pasteli ziewnął i zstąpił stopą bosą…   Na zielonej łąki odcienie, na przeciągające się cienie, na skrzydła motyli niemrawe, na wrzawę budzącą się w trawie.   Na sosny blaskiem skąpane, na szepty jasnością wyrwane, na kwiaty co z barwą igrają, na wszystko co sen swój przerwało.   Ten   brzask rozlał się promieniami po najciemniejszych zaułkach. Paletą pasteli smagnął. Zakukała kukułka.   Rozedrgały się w liściach głosy. Strumień przeczesał falą włosy. Obudziło się życie w świerszczach. W skrzydłach już muzyka trwa pierwsza.   Złota plama spłynęła z nieba. Ciepło w kamieniach się wygrzewa. A mgła jak wstydliwa kochanka, umyka przy krokach poranka.   Już brzask z pełnym dniem się przywitał. Wymienił się ciepłym spojrzeniem. By jutro znów o tej porze obudzić wszystko tchnieniem.
    • Zawodzą, ale ile z nich funu:).  Pozdrawiam
    • @Bożena De-Tre Zapraszam Poezję na Targi Książki we Wrocławiu…wyjdżmy do ludzi…pozdrawiam, @Bożena De-Tre …Poezja to życie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...