Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Onegdaj złudną nadzieją zwiedzione

Ponurą marą myśli usidlone

Po pustkowiach Charona

Rzeki lamentu i niepamięci brzegach

Kroczą wiek za wiekiem

Ku krainom nieznanym

Przez rozpacz i szaleństwo

Ludzkiego cierpienia

Pragnąc dostąpić jedynie

Wybawienia.

Edytowane przez Anonim1 (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Dramayczny wiersz.., czuje go. To zwiedzenie i usidlenie własnymi lub cudzymi myślami prowadzące do odcięcia od prawdy istnienia - do samotności... To "Wybawienie" rozumiem jako uwolnienie z tej samotności i złączenie z zyciem i światem w jedność. Tego życzę Peelowi :) Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...