Smutki

[Leszczym]

 

Kiedyś w napięto spiętych nerwach zakopię

te zachmurzone rozmnażające się smutki

i niepachnąco znoszone skarpetki

 

Na drzewku zawieszę znowu schodzone

głupie buty o dwa sznurowadła

marki Adidas albo Nike

 

Zamacham ręką na zupełne słońce

no chodź, no chodźże nareszcie

razem tam ze mną

 

Byle nagi wstąpię do odległej knajpy

i wywołam zdziwienie modnej barmanki

kupię lufki wódki na kreskę

 

I odpłynę za kolejny widnokrąg

gdzie kompletnie nie ma krajobrazów

a ludzie są tacy cali i nie sami

 

Warszawa – Stegny, 08.08.2022r.

 

Inspiracja: poeta Henryk Jakowiec

 

 

 

[[email protected]]

@Leszczym Ha ha ha... idę z Tobą,
                        ale będzie baśniowo!?

Pozdrawiam.

[duszka]

@Leszczym  Tak zabierać ze sobą słońce - w każdą drogę, nie tylko "odchodząc za widnokrąg"... Słońca starcza dla każdego :) Choć ciemości też... Wiec wszystko chyba zależy od naszego wyboru i chyba o tym piszesz? Ciekawa forma i styl, Leszczymie :) Pozdrawiam!

[Leszczym]

@[email protected] Pójdziemy, pójdziemy, ale oby nie teraz i nie jutro ;)

@duszka tak, ze słoneczkiem raźniej nawet w podróży w ciemność ;))

[[email protected]]

@Leszczym Każda pora... dobra,
                        połazić po groblach.

                        Zajrzeć Bogu w okno,

                        pannę jakąś cmoknąć.

[Leszczym]

@[email protected] Tak racja. Na te rzeczy każda pora odpowiednia ;) Pełna zgoda ;)

[ais]

Odetchnęłam z ulgą, ufff!

Z poniedziałku precz smuteczki, napijemy się wódeczki xd

Całość z podobaniem!

[Leszczym]

@ais Słuszna uwaga dziś poniedziałek, a nie piątek :)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam -  ja też tak chce - 

                                                       Pozdr.

[Leszczym]

@Waldemar_Talar_Talar Ten tekst jest przewrotny i mam nadzieję, że wielowymiarowy. Ale w gruncie rzeczy jak by nie patrzeć to jednak jest  przyjemna perspektywa. Taką mam nadzieję w każdym razie ;)) Dużo tu słoneczka. Mam wrażenie, że wbrew pozorom ten tekst mi się udał ;))