królowa - deszcz

[kall]

skropliłam dzisiaj swoją
przysięgę

oddałam się cała
zegarowi czasu
w postaci deszczu

wiatr roznosił moje krople
w strony pokoju
i wojny

byłam wybawieniem dla pragnących
pociechą dla dzieci
nadzieją dla meteorologów
na ciepłe lato

mając oczy pełne łez szczęścia
swym dobrem obdarowywałam
mieszkańców planety
życia

obietnica szczodrości spełniona

morskie istoty cieszyły się z napływu wody
którą im zsyłałam
swoim ciałem
swoimi skromnymi możliwościami

królowa chwili
na chwilę
by z chwilą następną
odejść
wysuszyć
osuszyć
entuzjazm

mimo skroplonej przysięgi