Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

NIE POWIEM


Rekomendowane odpowiedzi

Nie! Nie zdradzę Ci tego nigdy,

Niech te słowa pozostaną w mym sercu na wieki,

Pozamykane, niczym ptaki w klatce,

Niechaj trzepoczą, w odwiecznej rozterce.

 

Albo nie! Powiem, lecz jedynie lasowi,

Gdzie drzewa szumią od wieków nawietrznie,

One umieją sekretu dochować,

Nie zdradzą nigdy – moi sprzymierzeńcy.

 

Powiem – lecz jedynie żukom

Co w granatowych biegają pancerzach,

One, jak drzewa, są godne zaufania,

Bo, choć wiedzą, i tak nie powiedzą.

 

 

                                Warszawa, 18 VII 2022

 

 

 

 

Edytowane przez michal1975-a (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@michal1975-a  Tak, na naturze można polegać,, na jej wierności prawdzie, czego my w pełni nie potrafimy, nawet, jeśli tego pragniemy i o to się staramy... Bywamy źli i zawsze mniej lub bardziej zagubieni. Jednak potrzebujemy siebie nawzajem.

 

Wzruszyło mnie i pocieszyło to zawierzenie się podmiotu lirycznego lasowi i żukom :) Pozdrawiam!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...