Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Szczerość ubrana w szare szaty


Rekomendowane odpowiedzi

co  to  jest  kłamstwo

czy  to  tylko chwila

a może to horyzont

pełen niepewności

 

czy to tylko prawda

która  nauczyła 

się uśmiechać

nawet gdy pada

 

a może kłamstwo to

szczerość ubrana

w  szare  szaty

pełna zadumy  

 

co to jest kłamstwo

nawet  Bóg nie wie

czy  to tylko  coś

co jest obojętne

 

bo bez kłamstwa 

człowiek jest niczym

to tylko udawanie

że jest się kimś

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Waldemar_Talar_Talar Witaj!

Ten horyzont, jaki w swojej treści umieściłeś , konstatuję z doświadczenia, że tak samo jak on, ów okrąg podzielił pewne sfery, wyznaczając granice: te które są widoczne i zasłonięte. Więc szczerze powiedziawszy, mamy tu do czynienia z dualizmem - bo co nim nie jest? Tak samo prawda rośnie w siłę , kłamstwem ją osłabia. I co? Mamy dzisiaj wyrytą zasadę ograniczonego zaufania. Moim zdaniem, ten co mówi prawdę nigdy nie będzie dążyć do celu po łebkach , podczas gdy drugi, będzie próbował tego dokonywać, traktując ludzi jak marionetki. A te marionetki, to szczerzy ludzie, którzy mają czyste sumienia, i na pewno! Chcieliby w końcu odetchnąć, a nie! Cały czas, bronić się. 

Dodałem tylko swoją cegiełkę.

Z podobaniem dla treści!

Pozdrowienia

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Witam - cieszy mnie twój komentarz - dużo w nim prawdy 

która ma miejsce w naszym  życiu -  dziękuje za przeczytane - 

                                                                                                               Pozdr.

                                                                                        

Witaj -  cieszy mie że tak widzisz ten wiersz  -  dzięki za to -

                                                                                                        Pozdr.

@sisy89 - @Dared - dziękuje  - 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • nie wiem dlaczego po tylu latach dotykasz mnie jak Wisielca w talii ale to miłe   nasi mali synowie palą już papierosy i robią dużo gorsze rzeczy jeszcze nie wiedzą do czego służą kawałki prawdziwego szkła   kiedy dzień ma się ku końcowi zaczynamy wyrzucać dyski z wiadomością dla obcych   jesteśmy w enklawie serpentyny idą do Palermo potrafimy już oddychać przez blizny      
    • Przekręcam kluczyk, wchodzę do środka. Zrzucam z siebie odzienie...   Odkładam codzienność, jak zbędny balast i zapominam...Nic nie wiem.   Zostawiam szpilki, zsuwam rajstopy. Spoglądam w lustro na siebie.   Spoglądam w lustro, oblicze odbite, ale czy w nim jestem ja?   Czy tylko mój  fragment? Inna formuła - nowa przejrzysta mgła?   Obrót na pięcie, tapeta za mną, nad wanną się już napinam.   Odkręcam kurek i leję wrzątek, który  mnie później wygina.   Zanurzam w wodzie, zmywam  makijaż, ale już nie wypływam...     Zanurzam się głębiej, w ciszy i mgle, zmywam wszystko, co na powierzchni;   makijaż, rolę, maski, i mnie.
    • chciałbym wrócić na ziemię przysypiać na glebie snem ranionego ptaka chciałbym by mogła opisać mnie szata i wyższość nad sobą wyczuwać na niebie chciałbym żyć w Lanckoronie złożyć głowę na łonie myśleć o smalcu i chlebie a w spokojne myśli i w złożone zwoje mógłbym włożyć tam ciebie między pieski i kotki rachunki, ulotki między niedzielne kazania może i utopia to głupia i tania pierwsze obrazki nierozłożone lotki
    • @m1234 ale fajny wiersz
    • @Stary_Kredens Bo to najważniejsze pytanie i nie znamy odpowiedzi. Pozdrawiam serdecznie. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...