Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • tetu
      Moc życzeń

      Przez tetu · Opublikowano

      Po Waszych komentarzach Drodzy Przdmówcy, nic ująć nic dodać. Dla mnie wiersz niezwykle obrazowy, przesiąknięty cynizmem, który miał być odczuwalny, ale żeby nie było; są też momenty bardzo wzruszające i czułe, co przełamuje nieco pesymistyczne podejście do życia, które mocno peela doświadczyło. Mocna cząstka z baławnami, podoba mi się.  Przekleństwo klatki codzienności,  też mocne i dosadne, prawdziwe. Przeczytałam z zaciekawieniem. Najlepszych Świąt. Pozdrawiam. 
    • andrew
      Król i zbawca

      Przez andrew · Opublikowano

      Król bez korony  jego królestwo to my  nasze duszę    o nie zabiega  wspomagając  w walce z pokusą naszej wolnej woli   nie używa Boskiej mocy    jego oręż  to słowa słowa  wskazują drogę  do zbawienia  zaproszenie  do Jego domu    nic nie musisz  możesz    12.2025 andrew  Niedziela, dzień Pański
    • tetu
      W objęciu nocnej ciszy

      Przez tetu · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Czas wytchnienia, zamyślenia, ale też wszechogarniającej pustki. Myślę, że wielu z nas dobrze zna ten stan. Dobrych, spokojnych świąt Mitylene. 
    • Lenore Grey poems
      Za omszałą opoką...

      Przez Lenore Grey poems · Opublikowano

      Za omszałą opoką przy rzece, gdzie dojdzie się tylko idąc w dół, stoją dwa krzesełka — i wiklinowy stół. Na stole leżą sztućce z traw wodnych splecione przez nimfę bez oblicza, dla której zawsze — och zawsze, tonę! I karmi mnie ona, i powody wylicza, dla których lepiej mi będzie z nią — przy marnym świetle znicza…            
    • FaLcorN
      Sens

      Przez FaLcorN · Opublikowano

      Już wiem, czego chcę, Inni też tego chcą. Kochać — bo to jest sens, prawdziwe drugie dno.   Nie gonię dawnych cieni, nie zbieram zimnych dat. Mam przed sobą drogę, dopóki kocham świat.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...