Cisza

[poezjaspodpowiek]

Cisza. Tu buduję ruinę od podstaw.
Stara klisza w kieszeni,
A na niej garść mych zakurzonych postaw.
Ja w cieniu księżyca
Ukrywam się od głosów "weź się podstaw"
Choć nad głową ta sama nieboskłonu płyta,
Jak sobą pozostać?
Rafał i dwa oblicza? Ja to znowu tylko post-ja.
Na karuzeli życia róża wiatrów mówi:
Twoją stroną jest ta północna.
Wiem różo wiatrów,
To wszystko wokół chwieje się na glinianych nogach.
Jestem nieskończony,
Jestem? Nie!
Skończony na samych początkach?
Na ciszy pozostała blizna
Więc zaczynam szyć życie od końca.
Samotne, nieme słowo pływa we wzburzonych emocjach.

[A-typowa-b]

@poezjaspodpowiek fajnie napisany. Ciekawy dobór słów, wciąga. Pozdrawiam

[poezjaspodpowiek]

@A-typowa-b Bardzo dziękuję :)