Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@Dag  Wygląda na to, że w ciemności i poprzez nią też można się z drugim człowiekiem złączyć, czy ze sobą utożsamić... I może dlatego robi sie wtedy jasniej i lżej. Cieszą mnie Twoje słowa, Dag :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Mysle, że dobrze jest być zawsze "w ciązy" - tej duchowej, bo możemy "rozwijać się" przecież do końca :) Ładnie mnie przywitałeś - dziękuję!

 

 

Cieszę się i również serdecznie Cie pozdrawiam! :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @sisy89  Jak dla mnie nie wiem czy celnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          Wiersz ma wyraźny, osobisty ton - brzmi, jakby treść wiersza pochodziła z doświadczenia trudnej, pełnej emocji sytuacji. Jest w nim też pewna dojrzałość emocjonalna - zgoda na to, że nie wszystko da się ocalić, ale coś zostaje: ślad w sercu.     
    • @Gosława Prawo jazdy? Reni Ty powinnaś móc pisać 2 wiersze na 2 tygodnie. I tylko tyle ;)) No jeszcze jakieś drobne organizacyjne sprawy i już ;)
    • @Leszczym no przecież wiem że się cieszysz

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie mogę sobie miejsca znaleźć w tej przestrzeni internetowej od prawie roku  A wiesz co prawo jazdy zaczęłam robić na stare lata i to mi q.. wa sen z powiek spędza Też mi się zachciało!   
    • @n.kardas  Ja widzę to tak.....

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Wiersz ukazuje miłość jako zjawisko skrajne - zdolne wyrwać z obojętności, ale też tak intensywne, że bliskie samounicestwieniu. Przejście od pustki do uczucia jest tu gwałtowne, niemal jak porażenie: „nagłe ciepło” staje się początkiem przemiany, ale też utraty kontroli. Morze, do którego pragnie się udać, może symbolizować zarówno wolność, jak i kres. Fascynujące jest to napięcie - między pragnieniem bliskości a lękiem przed całkowitym zatraceniem. To obraz piękny i bolesny zarazem - pokazuje, jak bardzo człowiek (lub jego emocjonalna tożsamość) może być uzależniony od drugiej osoby. Ale być może właśnie tu kryje się pytanie, które tekst nie zadaje wprost: czy miłość może istnieć bez utraty siebie? Czy można kochać równie głęboko, ale bez bólu, który grozi unicestwieniem?
    • @andrew Również pozdrawiam Cię najserdeczniej i życzę Ci słodkiego miłego życia! @jaś Najserdeczniej Dziękuję... Ogromnie, ale to ogromnie mi miło!...   Dla każdego poety oddany czytelnik,  Cenniejszym jest od najkosztowniejszych kamieni, Zdobiących smukłe szyje księżniczek indyjskich, Obsypywanych na kartach powieści czułymi pocałunkami...   Dla każdego poety oddany czytelnik,  Cenniejszy jest od kufrów złotem wypełnionych, Ukrytych przed światem w jaskiniach niedostępnych, Chłodem wielkiej tajemnicy przez wieki zacienionych…
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...