Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

straciłem wiarę

Sylwester_Lasota
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Ten utwór został doceniony przez użytkowników.
Opublikowano (edytowane)

panie doktorze ja pana nie winię

bo jakaż może w tym być pańska wina

że już przestałem wierzyć w medycynę

która sprzedajna zdaje się być inna

 

niż kiedyś była i ma inne cele

niż dbać o zdrowie leczyć a nie szkodzić

kiedy na żywym społeczeństwa ciele

eksperymenty sobie jakieś robi

 

lecz to nie koniec nie wierzę już w sztukę

zawód sprawiło mi wielu artystów

straciłem wiarę w kulturę w naukę

czar oświecenia zupełnie gdzieś prysnął

 

zapewne pana wcale to nie ździwi

przestałem całkiem ufać politykom

którzy są niczym wiarołomne dziwki

i wciąż prowadzą nas znikąd donikąd

 

żadnym nie wierzę dzisiaj dziennikarzom

kłamstwo się szerzy powiela nieprawda

i nie wiadomo w co naprawdę wierzyć

kiedy do prawdy taka w nich pogarda

 

wielu mi zawód sprawiło pasterzy

którzy dziś tworzą własne swe religie

nie jestem pewien czy każdy z nich wierzy

w te same prawdy czy każdy zna inne

 

jedyna wiara jak ziarnko gorczycy

turla się jeszcze przede mną po ziemi

i wniebogłosy o ratunek krzyczy

lecz nie wiem czy jest krzyk coś w stanie zmienić

 

i to już wszystko co chciałem powiedzieć

pana diagnozy oczekuję zatem

jakoś specjalnie mnie teraz nie zdziwi

nawet stwierdzenie że jestem wariatem

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
15
Gość Franek K

Gość Franek K

Opublikowano
Opublikowano

@Sylwester_Lasota

 

Wynika z tego, że ja też zwariowałem

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Bardzo fajny tekst.

Jedyne, co mi lekko zgrzyta to "niczym jak".

 

Pozdrawiam ?

Gość

Gość

Opublikowano
Opublikowano

@Sylwester_Lasota Tak dzisiaj wygląda świat - jesteśmy zagubieni w gąszczu kłamstw, przeinaczeń, fałszywych teorii. Społeczeństwo ma wierzyć we wszystko, co wetknie mu się pod nos, albo we wszystko wątpić. W przypadku obu tych skrajności chodzi jedynie o sterowanie światopoglądem. W trudnych czasach żyjemy.

Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

pomysł dobry

powiem tak: czytam, czytam i się potykam (o wypełniacze sylabowe)

 

jeżeli pozwolisz:

 

panie doktorze pana nie winię

bo jaka może być pana wina

wierzyć przestałem już w medycynę

która sprzedajna stała się inna

 

inna jak kiedyś ma inne cele

zadbać o zdrowie leczyć nie szkodzić

gdy dziś na żywym społecznym ciele

eksperymenty wciąż sobie robi

 

ale nie koniec nie wierzę w sztukę

sprawiło zawód artystów wielu

wiarę straciłem nawet w naukę

która wciąż sięga lecz obok celu

 

pana zapewne niech nic nie zdziwi

przestałem ufać już politykom

którzy są niczym najgorsze dziwki

prowadzą w kłamstwie znikąd donikąd

 itd...

 

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

Sylwek, odbiór pozytywny u mnie, choć początek... "bałam się", że będzie to coś, w stylu.. przyszedł facet/baba

do lekarza... Niektóre wersy super, jak np.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

... czy... ta, cała, bowiem podobnie odczuwam.

i... zakończenie... dobre.!

Jeśli lekarz też taki wariat, to będzie Was już dwóch... ;)

Pozdrawiam.

1
Sylwester_Lasota

Sylwester_Lasota

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zgadza się

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

Dziękuję.

Pozdrawiam

 

 

 

Tak, żyjemy w bardzo ciekawych czasach... i niestety, to nic dobrego.

Dzięki za podzielenie się refleksją.

 

Pozdrawiam.

 

 

 

Witaj Jacku. Próbowałem zacząć od dziesięciu sylab, ale jakoś mi nie szło, więc napisałem to jedenastozgłoskowcem. Problem w tym, że średniówka jest w trochę niefortunnym miejscu, bo po piątej sylabie, no i jest rzeczywiście trochę tych wypełnisczy i to wszystko sprawia, że może trochę utykać w czytaniu. Gładzę to jeszcze trochę, ale ucinanie w każdym wersie jednej sylaby wydaje mi się obecnie nieco zbyt hardcorowym wyzwaniem. Niemniej bardzo dziękuję za poświęcony czas i sugestie.

Pozdrawiam serdecznie

 

 

 

1
Jacek_Suchowicz

Jacek_Suchowicz

Opublikowano
Opublikowano

Witaj Jacku. Próbowałem zacząć od dziesięciu sylab, ale jakoś mi nie szło, więc napisałem to jedenastozgłoskowcem. Problem w tym, że średniówka jest w trochę niefortunnym miejscu, bo po piątej sylabie, no i jest rzeczywiście trochę tych wypełnisczy i to wszystko sprawia, że może trochę utykać w czytaniu. Gładzę to jeszcze trochę, ale ucinanie w każdym wersie jednej sylaby wydaje mi się obecnie nieco zbyt hardcorowym wyzwaniem. Niemniej bardzo dziękuję za poświęcony czas i sugestie.

Pozdrawiam serdecznie 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Każdy widzi po swojemu i o to idzie. Ponieważ piszemy dość długo (a Ty jeszcze napisałeś tekst o słodzeniu) więc pozwoliłem sobie na propozycję. Gdyby to była inna osoba komentarz bym pominął, ale Ty Sylwestrze doskonale wiesz co to są wypełniacze sylabowe, więc pozwoliłem " się przyczepić"  A póki co uszy do góry i pracuj. Dostałeś serducho za komentarz jak wywalisz wypełniacze to drugie dostaniesz za tekst

Serdecznie pozdrawiam Jacek :)

1

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jacek_Suchowicz
      lato odchodzi po cichu

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar dzięki   jesień owszem zadowoli jeśli ładna jest i młoda słodko może cię ukoić ale kasy potem szkoda :)))       @violetta od czego jest kobietka tego nie wie sam Bóg raz wściekła raz kokietka nieobliczalna i już :)))  
    • Stracony
      lato odchodzi po cichu

      Przez Stracony · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      To przepiękna zwrotka warta najlepszych poetów ! I ostatnia też złota warta. Gdyby udało się dotrzymać kroku pozostałym ... 
    • Konrad Koper
      Życie to sen

      Przez Konrad Koper · Opublikowano

      @Poezja to życie Dobrze prawisz i rym jest...  
    • Kwiatuszek
      lato odchodzi po cichu

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Piękny wiersz o zbliżającej się jesieni. Pozdrawiam serdecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • infelia
      Admirał

      Przez infelia · Opublikowano

      W koszulce pirackiej i mycce z czaszką, Pochylony nad balią z praniem, Pianę wzbijałem ku niebu – chlup, chlup, Wiosłem szarpałem ocean zbyt spokojny.   Wichry w koszulę łapałem na kiju, Kurs obierałem – ahojj! – wołałem. Ster trzymał mój język, nie ręce, Żagiel inspiracją: tam, gdzie wiatr dmie!   Świat zmierzyłem bez lunety i bez map, Z oceanem biłem się z tupotem i krzykiem. Gwiazdom nie wierzyłem, bo mrugają okiem. Ja wam dam, wy żartownisie, dranie!   Na Nilu mętnym, wezbranym i groźnym, Szczerzyłem kły z krokodylem rozeźlonym. Ocean zamarł, gdy dryfem szedłem – skarpetki prałem, Rekin ludojad nad tonie morskie skoczył i zbladł.   Na prerii mustang czarny jak moje pięty, Ogonem zamiótł mi pod nosem – szast! Wierzgnął, kopytem zabębnił, z nozdrzy prychnął, Oko puścił i w cwał – patataj, patataj!   Na safari gołymi przebierałem piętami – plac, plac! Słoń zatrąbił, nie uciekłem, w miejscu trwałem. W ucho dostał, ot tak – i odstąpił: papam, papam. Został po nim tylko w piasku ślad i swąd.   Lew zaryczał – też nie pękłem, no nie ja! W pierś bębniłem – bim, bam, bom – uciekł w dal. Ciekawskiej żyrafie, mej postury chwata, W oczy zaglądałem – z dumy aż pękałem.   A na kontynencie płaskim i gołym, Jak cerata w domu na stole świątecznym, I strusia na setkę przegoniłem – he, he! Bo o medal z kartofla to był bieg.   Aż tu nagle: buch, trach, jęk – strachem zapachniało! Coś zatrzęsło, coś tu pękło – to nie guma w gaciach... Łup! okrętem zakręciło, bryzg mi wodą w oko, Flagę z masztu zwiało i na tyłku cumowałem.   Po tsunami pranie w błocie legło, Znikły skarby i trofea farbą plakatową malowane, Z lampy Aladyna duch też nawiał – łotr i tchórz, Kieł mamuta poszedł w proch, złoto Inków trafił szlag.   Matka w krzyk „Ola Boga!” – ścierą w plecy chlast! Portki rózgą przetrzepała jak to dywan. Aj, aj, aj, aj! chlip, chlip! to nie jaaaa... Smark, smark, łeee – nawyki to z przedszkola.   Z domku, skrytym w kniejach dębu, ot kontrola lotów. Słyszę łańcuch jak klekoce, rama trzeszczy. Dzwonek – dzyń! błotnik – dryń! szprychy aż pękają. Kłęby kurzu w dali widzę – nie, to nie Indianie.   To nie szeryf z gwiazdą pędzi na rumaku, To nie szalik śwista (z klamrą...? e tam) Ojciec w drodze z wywiadówki – coś mu śpieszno. Aż mnie ucho swędzi, no to klapa, koniec pieśni...  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...