Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Czarku, mam wrażenie, że cały czas troszkę eksperymentujesz.

Dobry tytuł do treści... do niego zostań/do niej zostań... w domyśle - odwrócona/ odwrócony, prawda.?
Pierwsza troszkę powala, druga smutna... całość, to jakby stwierdzenie faktu, że są naprawdę odwróceni, a nie powinni i na to naprowadza delikatna puenta...

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Można pomyśleć, że zrozumieli swoje błędy. Tak to mi się układa, mam nadzieję, że o to chodzi.
Pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Czarek Płatak Po pierwsze - zazdroszczę pomysłu. Żałuję, że nie mnie przyszedł do głowy, chętnie bym o takim odwracaniu napisał po swojemu.

Po drugie - choć mam wrażenie, że wiersz ma wymowę ironiczną, pozwolę sobie wziąć go zupełnie poważnie. Są takie sytuacje, kiedy mniejszym złem jest nieodwracanie się ku sobie już nigdy więcej. Czasem tylko w tej nieświadomości można odnaleźć spokój.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Życie, życie, trala lala ;) 

Tak - eksperymentuję (mam nadzieję nigdy nie przestać :), tak - on i ona, i tak - jest tutaj przestrzeń dla nadziei. 

 

Serdeczności Nata 

Gorzej kiedy taki ktoś ma to już gdzieś. 

Ale wolę Twoją wersję 

Dziękuję i pozdrawiam 

Bo prawdziwie szczęśliwi mogą być tutaj tylko wariaci. 

Rzeczywiście, temat jakby stroił z tym co sam piszesz. 

 

@Franek K, @sisy89, @Natuskaa, @Leszczym, @Radosław, @Sylwester_Lasota

Dziękuję 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Och nie, to nic o Tobie. To tylko zupełnie tak ogólnie. W żadnym wypadku nie chciałem żebyś odebrał to jakoś personalnie. Jeśli tak wyszło, to sorry.

Twój tekst jest dobry, a ja próbowałem, go, w zabawny, jak mi się wydawało, sposób, skrócić do absolutnego minimum. To wszystko.

Trzymaj się 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • czasu nie mierzą słońcu gwiazdom wierzą pokusy nie znają czyste serca mają dobro jest ich złotem nie budują domu z płotem wzrok mają dumny nie wiedzą co to trumny w politykę się nie bawią smutkami się nie martwią a ty czytelniku kochany myśl co to za lud nieznany który jak widać powyżej jest bardzo ciekawy  
    • @Ewelina ...  KOBIETA jest jak diament obiekt pożądania westchnień miłości zazdrości ...  Pozdrawiam serdecznie 5*  Miłego dnia 
    • Jest życie i my tam jesteśmy Otwarte okna na życie są Świat samych życzeń... Barwy życzeń i barwy życia są różne Jesteś moim życiem , kolorem mojego serca Gra orkiestra , nie ma prądu , jest akustycznie Będę z tobą przez resztę mojego życia Kocham życie i kocham Ciebie Pytam się o życzenia , bądź moją miłością Żadnych życzeń , tylko życie                                                                                                       Lovej . 2024-11-30                          Inspiracja . Życzenia i życie . Jakie jest w życiu
    • Brzask lekko uchylił powieki. Zachłysnął się rześką rosą. Paletą pasteli ziewnął i zstąpił stopą bosą…   Na zielonej łąki odcienie, na przeciągające się cienie, na skrzydła motyli niemrawe, na wrzawę budzącą się w trawie.   Na sosny blaskiem skąpane, na szepty jasnością wyrwane, na kwiaty co z barwą igrają, na wszystko co sen swój przerwało.   Ten   brzask rozlał się promieniami po najciemniejszych zaułkach. Paletą pasteli smagnął. Zakukała kukułka.   Rozedrgały się w liściach głosy. Strumień przeczesał falą włosy. Obudziło się życie w świerszczach. W skrzydłach już muzyka trwa pierwsza.   Złota plama spłynęła z nieba. Ciepło w kamieniach się wygrzewa. A mgła jak wstydliwa kochanka, umyka przy krokach poranka.   Już brzask z pełnym dniem się przywitał. Wymienił się ciepłym spojrzeniem. By jutro znów o tej porze obudzić wszystko tchnieniem.
    • Zawodzą, ale ile z nich funu:).  Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...