Historia edycji

ściany skóra martwej ryby drżą gdy przechodzę zegar wydłubuje ciszę - przekonuje lustro do samobójstwa   a w odbiciu ja – powidok krzyk niezliczonych ust spojrzenie miliarda oczodołów   co przepadło nie znika co przed wami już tu jest   światło zaś wchodzi w ziemię zerwane modlitwy i cienie drzew usłużnie kładą się pokotem czekają na oddech czerni   niech czekają, noc wie - stoję w sieni jakiegoś domu sen bez zaproszenia niewypowiedziane słowo   przekraczam próg trzask sztylet pęknięć bierze co swoje lustro opadają liście   czas zwolnić noc z obowiązku czekania  

Jak tam jest po twojej stronie domu? tam gdzie listy żadne nie dochodzą miedzy nami ściany coraz grubsze po dwóch stronach dwoje nas odgrodzą     Jak tam jest po twojej stronie domu ? Czy za oknem jest ta sama pora? Ile razy tam do mnie nie dzwonisz? Ile minut tam mija od wczoraj?     Jak tam jest po twojej stronie domu? Tam gdzie okna zasłonięte szczelnie w swojej ciszy leżysz zawieszony tak daleko i tak beznadziejnie     Jak tam jest po twojej stronie domu ? Jak tam jest? Czy też tak długo trwa minuta? Czy ta sama nas dzieli odległość Stąd do tamtąd i stamtąd do tutaj? Stąd do tamtąd i stamtąd do tutaj?  

@Domysły Monika   Tak, proszę pani: jestem Ciałem i Umysłem i Duszą - CUD-em (trzy pierwsze litery) i świadomie stosuję filozofię minimalizmu, zaraz powiem na czym polega kompromis: lubię podróżować i jeśli jakaś dziewczyna ma samochód, to: jedziemy do Poznania na jeden dzień autostradą A2 - Autostradą Wolności i zwiedzamy Stare Miasto, jemy obiad w restauracji i wracamy - za benzynę ja płacę, to jest właśnie sprawiedliwy kompromis - obie strony będą zadowolone i obie strony będą miały interes, jasne: nie lubię zgniłych kompromisów i przeciągania linii...   Łukasz Jasiński 

@Poezja to życie wkradła się literówka    i niech dzieje się 

@[email protected] Pozdrawiam Grzegorzu, Wszystkiego dobrego dla Ciebie.