Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

@michal1975-a Jakiś czas temu przeczytałem tomik poezji Mirona Białoszewskiego pt. Odczepić się. Imponująca poezja to jest. I doszedłem do rumuńskiego czy cygańskiego przekonania, a zabrało mi to szereg najróżniejszych lat, że nie wierzę w żaden system, ani przeszły, ani obecny ani przyszły. Wybacz mi tę bezpośredniość, ale w gruncie rzeczy tak jest. Całe moje i Polski szczęście, że jestem bardzo daleko od jakichkolwiek politycznych stanowisk.

Opublikowano

@michal1975-a no to o co Ci chodzi? Zresztą znasz moje zdanie na wiele tematów. To jest nawet nieuczciwe żeby pod zupełnie apolitycznym tekstem podprowadzać autora pod jakieś polityczne rozważania!! Lubimy się, znamy z reala ale to nie jest fair! A wybory nadchodzą dużymi krokami...

Opublikowano

@michal1975-a też mam swoich faworytów ale nawet jeszcze nie wiem czy będę w Polsce na głosowaniu :// I kończę nawet chyba zły na Cb, bo to nie jest w ogóle wątek polityczny. Jasne, że jak ktoś usilnie chce to w prawie każdym tekście polityki się doszuka. Nawet informacje sportowe potrafią być upolitycznione, ale naprawdę uważajmy na upartyjnianie!

Opublikowano

@michal1975-a Michał idź, głosuj sprawa może być ważna. Głosuj zgodnie z własnymi przemyśleniami, poglądami i refleksjami. W swoich wierszach jak chcesz prezentuj swoje przekonania polityczne i każde inne. Mów śmiało jeśli taką masz wolę na kogo zagłosujesz, a na kogo nie zagłosujesz. Ale nie pytaj na forum literackim autorów na kogo będą głosować zwłaszcza pod tekstami niepolitycznymi. Przypuszczam, że tutaj są różne osoby różnych przekonań i kogoś możesz nawet niechcący urazić. Mnie na przykład zezłościłeś, a ja od dosyć dawna jestem w miarę wyluzowany i ciężko mnie tak ustrzelić. Dodam tylko, że w naszym kraju może czychać na nas sporo niebezpieczeństw związanych z takimi deklaracjami. Porobiło się tak i w sumie jest mi przykro, że tak się dzieje:// Prywatnie jestem w stanie zaprezentować Ci każdy mój pogląd tego rodzaju. Nie kryję się z tym. Miałem zresztą kiedyś podobną sytuację ktoś mnie specjalnie wkurzył żebym tylko mu powiedział na kogo zagłosuję w głosowaniu do PE. Nie pochwalam takich praktyk. Jeszcze nikogo tutaj nie zapytałem na kogo zagłosuje w wyborach. I nigdy, choć nigdy nie mów nigdy, tak nie uczynię.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Poznaję Go codziennie, Nieśpiesznie. Nie zawracam Mu głowy Swoim istnieniem.   Nie byłam w niebie, Ale dostrzegam Go Każdego dnia Między Słońcem a Ziemią. Wśród pszczół na łące, I w pąku róży, Gdy drży pod ciężarem Kropel rosy. W niewidzialnych rękach Wiatrów, co morzem kołyszą I drzewom przyszłość Wróżą. I w mej miłości Do drugiego człowieka.
    • Dobrze byłoby jeszcze popracować nad rytmem, bo średniówka jest nieregularna, a w balladzie melodia tekstu odgrywa kluczowe znaczenie.  
    • @Bcmil Słuchaj no ekstra Ci wyszło. Aż się naprawdę dziwię, że pierwszy komentuję :)) Ale wiedz, że naprawdę bomba !!
    • @Izafreya Przypomniała mi się "Świtezianka". :)
    • Odsunęła jeszcze kilka kartonów i przeciskając między nimi swoje różowe, pluszowe kapcie, dostała się do kąta, w którym stała maszyna do szycia. Przetarła dłonią milimetrową warstwę kurzu i przeczytała cichutko: - Singer... - zamyśliła się.  - Maszyna mojej kochanej babci. To przy niej spędziła pół swojego życia szyjąc ubrania dla całej rodziny i dla mnie sukienki! - uśmiechnęła się gładząc delikatnie napis wyryty w drewnie.      I nagle myśl o niej przywołała pewien obraz.   Zobaczyła ją przy parapecie kuchennego okna, na którym stała gliniana doniczka, z taką samą rośliną jaka walczyła o życie w altanie.    Babcinka urywała z niej liście, gniotła w ręce, a potem zanosiła dziadkowi, kiedy bolało go ucho. Wszędzie czuć było wtedy specyficzny zapach, który nieodłącznie kojarzył się Anielce z dzieciństwem.   - Przecież to geranium! - krzyknęła z zachwytem dziewczyna. - Że też od razu nie skojarzyłam!  Nie czekając ani chwili wybiegła z altany do łazienki, która znajdowała się na drugim końcu korytarza. Pośpiesznie wyjęła z szuflady nożyczki z czerwonymi uchwytami.       Minutę później stała już w kuchni z małą, pragnącą żyć, odnòżką geranium babci Zosi. Z wiszącej nad zlewem szafki wyjęła małą szklaneczkę. Zapełniła ją do połowy wodą i włożyła malutką roślinkę. Postawiła na stole. - Teraz tylko poczekać tydzień, aż wypuści korzonki - uśmiechnęła się do siebie, wąchając jednocześnie dłonie, które tak intensywnie pachniały babcią.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...