Krzyk duszy

[Wiesława]

By wyrazić słowami uczucia, język zbyt ubogi.

Próbujmy przeskoczyć nie zrozumienia tego progi.

Nie osądzajmy innych, byśmy nie byli sądzeni,

tej krzywdzącej słabości, pozbawić trzeba korzeni.

 

Przecież w życiu nic nie dzieje się bez przyczyny,

nie rzucajmy osądami - nie jesteśmy bez winy.

Krytykując bazujemy na własnych doświadczeniach

i zniekształcających często obraz przemyśleniach.

 

Jako wytwór umysłu zawierają cząstkę prawdy,

bierzmy to pod uwagę, nie czujmy nigdy pogardy.

Oczami serca popatrzmy na drugiego człowieka,

tak jak i my pragnie miłości i na nią wciąż czeka.

 

Emocje wypływające z nas są czasem burzliwe

i potrafią bardzo zranić, gdy są zbyt kąśliwe.

Rzadko nam się udaje krzyk duszy otulić w słowa,

puenta wiersza ukryta, za słowami się chowa.

 

[A-typowa-b]

@Wiesława zgadzam się, a za tym często plotki i ambaras gotowy. Z przyjemnością przeczytałam, pozdrawiam serdecznie. 

[Wiesława]

@A-typowa-b Dziękuję i również serdecznie pozdrawiam :-)