Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Podkomorzy raz w komorze

Podskarbiemu rzekł, że może

dać mu wszystkie skarby świata

wśród nich marchew i sałata

 

a Podskarbi rzekł mu, o nie

możesz je przekazać Bonie

bowiem Bona z tego słynie,

że gustuje w zieleninie.

 

Dla niej szpinak, szczaw, brukselka

to radocha i to wielka

a więc w kuchni swej szefuje

zieleniną nas futruje

 

a po cichu na zapleczu

nam sałatkę robi z mleczu

sobie zaś karkówkę smaży

wie, że nikt się nie odważy 

 

by wygarnąć Bonie zdradę

gdyż się boi o posadę

a przy Bonie mieć etacik

to każdemu się opłaci.

 

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec Zielenina...  jej służyła
                                   w Bari kopy lat dożyła,
                                   aż ją otruł własny rodak,
                                   zieleniny, Bony - szkoda!

 

Pozdrawiam Heńku.                         

Opublikowano (edytowane)

Ależ jest z Bony hipokrytka
Niejedna u niej mięsna skrytka
Rano kiełbaska, wieczorem schab
Brakuje tylko niedźwiedzich łap

Szepczą po cichu tak poddani
Od Bony złoto licząc w garści
Nie widząc własnych przywar i wad
Tak urządzony jest ludzki świat
 


 

Edytowane przez JWF (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Henryk_Jakowiec Henio co masz na ogrodzie,

                                    który skrzętnie żeś budował,
                                    czy schabowy też się schował,

                                    z kalafiorem gdzieś w symbiozie.

                             
                                    Jak certolę...  utucz wieprzka,
                                     gdzieś w altanie na obrzeżach,

                                     jak Sanepid nie dowierza,
                                     daj wałówkę, a on pierzcha.

Pozdrawiam.

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec A na myszkę parę kotów
                                   na nornice też to samo.

                                   A na dziki drogi Henio?
                                   one już przy płocie drzemią.

                                  
                                   Daj lekarstwo na te zbiry,
                                   bo nie wyjdę tam za Chiny,

                                   a ze złości jużem siny,

                                   u nich jakże dziarskie miny!

Pozdrawiam.
 

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec Beton, murek toż to bunkier,
                                   u mnie słupy co rok nowe.

                                   Widok wojny jak pod Lwowem,
                                    powiedz jak im dać po dupie.
 

                                    Może chemia czy biologia,

                                    pozwolenie na broń - trzeba.

                                    Oj nie będzie latoś chleba,

                                    może spluwa jakaś wschodnia?
 

Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wegetarianie mogą spokojnie

spożywać plony z ziemi i z nad

i oczywiście z drzew owocowych

których użyczy im każdy sad.

 

Zaś politycy, choć różnej maści

rzucają mięsem nawet i w sejmie

poselskie ławy wprost oblepione

ścierwem i któż to im dzisiaj zdejmie?

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ni to z gruszki, ni z pietruszki

znowu coś mi się udało

bo współczesność i historię

wszystko razem wymieszało.

 

Pozdrawiam

Nam niepotrzebna dziś mina marsa

chociaż tuż obok się wojna toczy

to, co wyczynia ruski agresor

świat ze zdumienia przeciera oczy.

 

Pozdrawiam

Niech sobie będą nawet pomięte

naddarte rogi czy opalone

i choć wyblakłe będą kolory

To one zawsze będą "zielone"

 

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Z tego wynika, że Twoje dziki

bywają często pod wpływem koki

stąd u nich taka szarża do przodu

a gdy potrzeba to w bok uskoki.

 

Zakup w aptece jakieś tabletki

ponoć na półkach im zalegają

weź te nasenne z podwójną mocą

rozrzuć niech dziki je pozżerają.

 

Kiedy już zasną gnaj do myśliwych

niech na trofea wezmą je sobie

tak to pozbędziesz się dzikich gości

legendy będą pisać o Tobie.

 

Pozdrawiam

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec Szwagra mam przecież leśnika,

                                   lecz flintę ma...  aby ją nosić.

                                   Obmierzły wiejski Janosik,

                                   w użycie broni nie wnikam.


                                   Mają limity, brak przyzwolenia,
                                   naboje liczą jak piegi na nosie.
                                   Chyba żem działki nie godzien,
                                   pierdolnę wszystko i będę rdzewiał.

Pozdrawiam. Znowu mamy nowy dzień.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gerber

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ja się na wsi wychowałam więc stąd wiem @Alicja_Wysocka dziękuję za tak długi i mądry komentarz  My kobiety bardzo często musimy udawać kogoś kim nie jesteśmy aby zadowolić osoby bliskie bądź te które nieustannie czegoś od nas oczekują  Bardzo męczące jest to na dłuższą metę  Pozdrawiam serdecznie @Natuskaa to prawda  Myślę że w każdej kobiece można znaleźć chociaż odrobinę tych nie zdecydowanym Ani  Pozdrawiam i dziękuję za komentarz
    • Dziś gwiazdy na niebie jak twoje źrenice świecą nieco jaśniej, zbiera się na burze. Czuję, jakbym znał cię całe swoje życie, całą wieczność wspomnień, choć może i dłużej.   Pierwszy raz twe oczy (choć pamięć nie sięga) widziałem gdzieś z hakiem czterysta lat temu. Wtedy to złączyła nas cicha przysięga - nie pamiętam treści, nie wiem jak i czemu.   Lecz nocy tej jakby wszystko zapłonęło: we mnie, w tobie, wokół - w jedno arcydzieło.   Może byłem jednym z turyńskich żołnierzy, ty zaś posadzoną na stosie skazaną. Spełniałem rozkazy, by mieć za co przeżyć, a ty czarowałaś - tak mi powiadano.   Gdy stanęłaś w ogniu obróciłaś głowę i spojrzałem wtedy prosto w twoje oczy. Wrzask spod twoich powiek odebrał mi mowę, bezgłos twego gardła ciepłe łzy wytoczył.   Kiedyś cię odnajdę - szeptałem do nieba - nawet w przyszłym życiu, gdy zajdzie potrzeba.   Po wieku czekania zmieniło się wszystko i w innym nas miejscu osadziły dzieje. Byłaś wtedy piękną rosyjską księżniczką, ja - klepiącym biedę moskiewskim złodziejem.   Spotkaliśmy się gdzieś pos murami Kremla i po styku spojrzeń poszłaś w swoją stronę. Księżnej nie przystoi miłość potajemna, mezalians odpada - i wszystko stracone.   Choć skradłaś mi serce, nie miałem nadziei - żyłaś pośród carów, zaś ja wśród złodziei.   Sto lat później inną baśń nam napisano, choć te same oczy zdobiły nam twarze. Na bruku paryża byłaś kurtyzaną, ja - spragnionym uczuć marsylskim pisarzem.   Nasza pieśń miłości trwała aż do rana, przez noc - jakby wieczność - od cienia wieczora. Ja byłem za głupi, a ty zbyt zmieszana. Pomyślałem z żalem: to jeszcze nie pora.   Moje marne serce zapłonęło wierszem. Żyliśmy noc jedną - nie mogliśmy więcej.   Tuż po Wielkiej Wojnie w lwowskim kabarecie ja pisałem teksty, ty grałaś na scenie. Rzucałaś spojrzenia skromnemu poecie, byłaś inspiracją, twórczym odkupieniem.   Przyszła wojna nowa - by zakończyć wszystkie, skryłem się w Warszawie, ty - gdzieś za granicą. Minęło powstanie - jednym krótkim błyskiem znalazłem się między gruzem a ulicą.   Lecz kiedy Warszawa w płomieniach już stała wspomniałem piosenkę, którą mi śpiewałaś.   Reszta jest już pewna - cała aż do teraz, lecz przyszłość wciąż płonie nadzieją karmiona, bo choć na tę chwilę tęsknota doskwiera, przeznaczenie żyje w istnień milijonach.   A każde rozstanie jest tylko chwilowe - spotkamy się znowu, może w innych ciałach, bo moja część duszy zna twoją połowę, i tysiące razy już ją pokochała.   Bowiem miłość nie zna czasu i tęsknoty - kocham cię na wieczność przez wszystkie żywoty.
    • @Nata_KrukOtóż to :) Dziękuję i pozdrawiam:)
    • byłaś chwilę a wieczność jakby w nas i w słowach a czyny tylko mitem bo czas zdanie swoje miał
    • @LeszczymMasz luz, który podziwiam, ale nie machaj na oślep ( żeby nie było, to nie krytyka) :)) tak mi się machanie skojarzyło:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...