Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ladzie

 

Wciąż we mnie

coś biegnie

cherlawe ramiona

do lotu rozkłada

 

Wciąż we mnie 

coś goni

za jutrem

za wczoraj

donikąd

dopokąd

 

Wciąż we mnie 

coś wstaje

z głową rozbitą

o linię horyzontu

 

Ktoś ze mnie

wyszedł

wyjechał

zatrzasnął drzwi

 

 

Opublikowano

@Dared to o patriotyzmie to gruba pomyłka, Dared. Sorki. 

Jest przepaść między patriotyzmem a nazizmem. Będę wdzięczny jeśli skorygujesz swoje stanowisko. 

Patriotyzm to silna więź emocjonalna narodem i krajem, połączania nierozerwalnie z odbiorem swojej ojczyzny w sposób wyjątkowo pozytywny. Jest jak miłość do matki,czy ojca. 

Nie chodzi o to, że rodzic jest najpiękniejszy, najsilniejszy czy najważniejszy na świecie, tylko że jest najważniejszy ze wszystkich na świecie DLA MNIE. Nacjonalizm w kontekście pejoratywnym to uznanie swojej nacji za LEPSZĄ OD INNYCH, co pozwala mi traktować inne nacje jako gorsze, mniej wartościowe. 

To gigantyczna różnica. 

Patriotyzm wyzwala poświęcenie, solidarność i niezwykłą moc w przypadku obrony, ale nie daje motywacji do ataku. 

Nacjonalizm uzasadnia atak i usprawiedliwia barbarzyństwo. 

Rozumiesz? 

Opublikowano

@Quidem.art Użyłem przymiotnika "najdelikatniejsza" , czy nazizm nie jest wynaturzoną formą patriotyzmu ? Czy potrafisz ustanowić granice gdzie kończy się jedno a zaczyna drugie, skoro uważasz że jest między nimi taka przepaść ? Czy możliwy byłby nazizm bez patriotyzmu ? Instrumentalne traktowanie jednego i drugiego do motywowania czy usprawiedliwiania czegokolwiek to tylko czysta semantyka 

Opublikowano

@Dared Mylisz się. Analogią dla zrozumienia tego jest przykład liczb. 1 i - 1. 

Mechanika liczenia ta sama, a jednak wyniki różne. Dodając jedynkę do ogólnoludzkiej postawy, wynikającej z chrześcijańskich zasad, bo tym jest cywilizacja zachodu i tzw prawa czlowieka, pod osi y osobistą wartość. Dodając minus jeden osłabiamy. 

Patriotyzm nigdy nie określa innych jako gorsze, tak jak dla dziecka z naszej kultury inne matki nie są gorsze, czy złe po prostu, tylko wyjątkowo, z uwagi na fakt swojej egzystencji, hołubi i wspiera swoją. 

Nacjonalizm traktuje inne nacje jako gorsze i uzurpuje sobie prawo do dysponowania ich losem. 

Gdyby tak zachowywało się polskie dziecko - pogardzało jawnie innymi matkami, okradało je i biło, jestem przekonany, że społeczność uznałaby je jako patologię, bez względu na status społeczny i finansowy. 

Popełniasz błąd identyfikując te postawy w oparciu o wybrane elementy mechanizmu ich funkcjonowania. 

Gestapowcy i sadownicy chodzą czasem w kaloszach. Czy to znaczy że wszyscy w kaloszach to bezlitośni, fanatyczni psychopaci? 

Mam nadzieję że nie, bo też czasem je wkładam..

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Opublikowano

@Quidem.art Doceniam Twoją argumentację, jednak jedynka jest jedynką a minus jeden to minus jeden, nie ważne jakim działaniom je poddasz. Jak mówiłem to kwestie semantyczne tylko, masz rację "Patriotyzm nigdy nie określa innych jako gorsze" tyle że określa w pewien sposób to nie "inne" powiedzmy "nasze" jest lepsze ;-) cała przewrotność tej sytuacji, jeśli coś jest lepsze to inne z definicji staje po drugiej stronie. A propos "kaloszy" to i Truman z decyzją o zbombardowaniu Hiroszimy i Nagasaki czy Churchill z decyzją o bombardowaniu np. Drezna noszą bardzo "patriotyczne kalosze" ;-) rzeczy trzeba nazywać po imieniu miast szukać interpretacji , nic nie bierze się z niczego, prawo przyczyny i skutku działa. Zmieńmy proszę temat dyskusji, miło się z Tobą rozmawia ale temat przygnębiający raczej. Pozdrawiam i miłego wieczoru

Opublikowano

@Dared Nie zrozumiałeś przykładu, lub ja go zagmatwałem. Jeśli tak, przepraszam.

To nie są żadne kwestie semantyczne. a tak, nota bene, co masz na myśli mówiąc "semantyczne". Pytam dla pewności.

To są różnice fundamentalne. graniczne. Bodaj Dickens dowiódł prosto jaka jest różnica między ubóstwem a bogactwem - stwierdził że to dwa pensy. Ten kto po zaspokojeniu wszystkich swoich potrzeb ma jeszcze pensa, jest bogaty. Ten komu pensa brakuje do zaspokojenia potrzeb jest ubogi. 2 pensy.

Oba stany są wzgędem siebie przeciwne. pierwszy jest pozytywnym wektorem społecznym, drugi negatywnym.

Tak samo patriotyzm i nacjonalizm (w rozumieniu pejoratywnym).

 

Dared, czemu tak trudno dostrzec inne niż biegunowe stany?

Jeśli mama jest wyjątkowa dla mnie i ją kocham, to nie znaczy że innymi matkami pogardzam czy deprecjonuję ich wartość.

Moja mama nie jest lepsza. Jest JEDYNA. To ona mnie urodziła, nakarmiła, dbała w chorobie... Czemu widzisz w tym wyścig szczurów?

To jest nie "lepszość" tylko wyjątkowość.

Polska dla mnie jest jak mój tato, czy mama. Dała mi mnie takiego, którym jestem i którego rozumiem. Mój patriotyzm wcale nie uważa Czechów, Holendrów, Egipcjan za gorszych. Mogę niektórych nie lubić nacji, ale wynika to z doświadczeń, charakteru, osobistych konkluzji. Mam takie prawo. Jednak nawet najbardziej nielubiany naród oceniam w oparciu o dokładnie takie same prawa i zasady jak swój. Czy teraz lepiej wyjaśniłem, że stawianie obok siebie tych dwóch pojęć jest niesłusznym deprecjonowaniem jednego i dowartościowywaniem drugiego. Tyle, że, zaznaczam, odnosi się to do nacjonalizmu w pejoratywnym znaczeniu.

Opublikowano

Bardzo podoba mi się wiersz. Intensywny nastrój rozstania. Dziękuję też za interesujący spór aksjologiczny. Nazizm i patriotyzm mogą wykazywać podobieństwa, jednak zdaje się że jest to uzależnione od punktu widzenia. I zapewne od wielu innych składników, gdy się je wszystkie zmieli w akademickim młynku rozmaitych izmów.... to wychodzi niezła papka, bicie piany, mnożenie bytów.... sama radość.

Pozdrawiam

Opublikowano

@Quidem.art Co do semantyki chodzi mi o nazywanie pewnej nie wiem wartości, konkretu? wieloma imionami i przypisywanie jednemu imieniu wielu wartości czy konkretów. Co do biegunowości, to raczej Ty mówisz o "fundamentalnych granicach" ja raczej o wynikaniu jednego z drugiego. Masz romantyczny ogląd rzeczywistości (czego trochę zazdroszczę, przyznaję) ja cyniczny . Przykład matki, nie powiem chwytający za serce lecz cokolwiek "wyświechtany" paradoksalnie może potwierdzać moją "teorię". Tak czasem patriotyzm przekształca się w nazizm jak miłość do matki w miłość kazirodczą , o przypadkach matkobójców czy dzieciobójczyń nie wspomnę (często z miłością w tle)

@Panareko Dzięki za miłe słowa ;-) co do aksjologii to chyba zbyt często ulega modom żeby warto o niej dyskutować ;-)) pozdrawiam

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Dziękuję, nikt dobitniej nie potwierdził mojej tezy, przemyśl dobrze swoje słowa. Kim jesteś żeby decydować kto zasługuje na Ojczyznę , kto nie? Jaki jest archetyp patrioty w Twoim rozumieniu? Wystarczy wymalować wielki napis Ojczyzna, machać flagą i krzyczeć głośno "Bóg, honor, Ojczyzna" by być patriotą? Czy więcej patriotyzmu jest w tym by dla Ojczyzny umrzeć, czy dla niej żyć? To nie jest prosty temat, nie można zamykać go w jednym zdaniu "Jeśli myślisz jak ja jesteś patriotą bo ja za takiego się uważam"

Opublikowano

@Michał_78 Znudził mnie już ten temat, nie rozumiemy się, "nazizm" to system , wynaturzona forma patriotyzmu bez którego nie zaistniałby, ta "najdelikatniejsza forma" to logiczne odwrócenie związku przyczynowo-skutkowego, zamykam ten wątek bo emocje niezdrowe

  • Dared zablokował(a) ten utwór
Gość
Ten temat został zamknięty. Brak możliwości dodania odpowiedzi.


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...