Mimowolny dekadentyzm

[Nikodem Adamski]

Sarkastyczny nihilista
doczesna satysfakcja krytycznie za wysoko
myśl przygniata
zbyt duszny, by ograć karierowicza
relacje nie mają instrukcji obsługi
aspołeczność ośmiana łzami
hedonizm ostatnim ratunkiem przyszłego samobójcy
słuchawki na głowie – by zapomnieć
i udawać takiego, jak wszyscy

pytania bolą, odpowiedzi żenują
obojętność jest jak sen

 

konsumpcja na koszt świata
za darmo
za to z napiwkiem

 

przejedzenie rzeczywistością

niedorzeczność życia

 

krążą bolesne prawdy
chcące usensownić życie
zabić starego człowieka
przecież każdy się trochę boi śmierci

[Olgierd Jaksztas]

@Nikodem Adamski

Dwa ostatnie wersy mnie zatrzymały. Ale powstrzymam to, co mi się ciśnie, za to powiem, że właściwie wszystko jest mimowolne.

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.