Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dziwny wiersz nad zapożyczonym tytułem na końcu


Rekomendowane odpowiedzi

szczęk broni

znów o świcie

opadają szczęki

jedyne dziwy

się nie dziwią

tylko ćmią się

jak te ćmy

po kątach

od knota

nawet ze świecą

łzy u nich nie ujrzysz

popatrz

wypaczone nie płaczą

może czasem

nad własnym losem

morze łez ronią

jak ranną rosę

jednak czas równa góry

i doliny

ich z nami

nas z nimi.

I cały sens

znów poszedł w las ki

jak dziwny

w tytule

dziwny

jest ten świat

 

 

 

 

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Fajna zabawa słowem Sylwku, w wielu miejscach dwuznaczna, co jest atutem.  Zwłaszcza te opadające szczęki w 3 wersie.
4 wers zapisałabym inaczej pomijając spójnik na początku.

 

Jedynie dziwy
się nie dziwią

 

a wers 14 z kolei bez jedynie.

 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Ten fragment świetny.

 

Całość bardzo mi się podoba. Jest nad czym pomyśleć.  Pozdrawiam. 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I usunięte. W tym wersie jest jedyne  nie jedynie, ale żonglowałem tym słowem trochę, więc może wyłapałaś jak tak właśnie było.

Ostatnio, w ogóle, rzeczywistość dostarcza nam wiele tematów do przemyśleń.

Dzięki za wszystkie uwagi i komplementację :))).

 

Pozdrawiam serdecznie.

 

 

P.S.: jedynie też wyrzuciłem :)

Edytowane przez Sylwester_Lasota (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...