Skryba

[Lidia Maria Concertina]

Moje dzieciństwo to był tak długi dzień, że nie pamiętam już żadnej daty
Żadnej z tych, w czasie których rozpoczęła się każda kolejna infantylna niedojrzałość ...

 

Bóg zawsze do najgościnniejszych domów zalicza wszelkie cierpienia
I chętnie tam zagląda - zobaczyć, "czy czego nie trzeba"

 

Miłość? Najgorsze z możliwych pożegnań.
Bo można na nie umrzeć.
I nigdy nie przestajesz machać - chociaż nigdy białą flagą
I nie możesz też - przestać się odwracać - i nigdy plecami

 

Co dzisiaj czuję?
Zapach rozdziału marmurowych ksiąg - opatrzonych krzyżami, sepiami w owalu i ciętą na wymiar literą

Żył, żyła, tyle i tyle, zawsze za krótko, zawsze tragiczny koniec
I rozpacz! Bez dna! Aż ją wypełni nasz własny koniec - jakże wiotki, jakże .... ciężki ten pergamin!