Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

władca pokoju

Somalija
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Somalija

Somalija

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

 

Władimir

w panteon ludobójców 

nie zwykłych zbrodniarzy

łeb wcisnął 

 

wojną na mocnym ługu

cierpienia warzoną 

 

świat wielkie oczy otwiera 

 

zawracajcie żurawie 

wczoraj dwugłowy orzeł 

mokradła Dniepru rozdziobał

nad Dniestrem czołgi 

w ofensywie wiązanej

 

dla klejnotu z carskiej broszki 

księga kłamstw otwarta 

i tętnica narodu 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Edytowane przez Somalija (wyświetl historię edycji)
5
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Corleone 11

Corleone 11

Opublikowano
Opublikowano

   Jako wiersz wydal mi się w pierwszej chwili nieco zbyt podniosły. Ale to wrażenie, bowiem cały ten czas jest takim właśnie. 

   Treściowo mam inne zdanie o posunięciach Władimira - jak już wiesz. Oczywiście, masz prawo do swojego patrzenia i swojego zdania. Ale czy nie wolisz wierzyć w to, co dobre? Zamiast przejmować strach siany w sterowanych przez rządy media? 

   Podoba mi się jako utwór

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

.

   

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
Corleone 11

Corleone 11

Opublikowano
Opublikowano (edytowane)

@Somalija

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

   To, że miałaś powyższą myśl, potwierdza magię w Tobie

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. Nie ściągaj się więc w dół nazywając się "plaskoziemcem". Bo - nim - NIE - jesteś. Wrrr!!!

   Konsumpcja osiągnęła poziom, który zagraża zarówno fizycznemu zdrowiu poszczególnych ludzi, jak i ich psychice. Jak słusznie zauważyłaś. A co za czym idzie, ludzkości jako takiej - bo ta przecież składa się z jednostek właśnie. 

   Chcesz przykład? To polecam film "Ciemna strona rybołówstwa". Albo bliżej: fakt, że w Polsce wyrzuca się co roku pięć milionów ton jedzenia. Przy założeniu, że jedna osoba zjada rocznie około pół tony jedzenia, wyrzucamy żywność dla dziesięciu milionów ludzi na rok. Czyli dla mieszkańców Warszawy, Krakowa, Poznania,Trójmiasta i Wrocławia razem wziętych - w zeszłym roku odpowiednio milion sześćset dziewięćdziesiąt cztery tysiące, siedemset osiemdziesiąt jeden tysięcy, około siedmiuset tysięcy, blisko siedemset pięćdziesiąt tysięcy i sześćset czterdzieści jeden tysięcy ludzi. Plus ludność jeszcze jednego mniejszego miasta. Gdy dodam pytanie, co dzieje się gdzie indziej, to chyba dość będzie. 

   Nadal "Czyńmy sobie Ziemię poddaną"? 

   

 

   

   

Edytowane przez Corleone 11
Uzupełnienie komentarza (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wewnętrzny Odgłos
      Ta płynąca łza

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Wewnętrzny Odgłos
      Światło Wewnętrznej Drogi

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • Dekaos Dondi
      Nie za daleko, nie za blisko

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • jan_komułzykant
      co jest piękniejsze?

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Poetry from DAD
      Zadowolony?...

      Przez Poetry from DAD · Opublikowano

      Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...