Sztywny Bóg

[Nikodem Adamski]

Religie zinstytucjonalizowane
praktyki hamujące ducha
konkretne formy, złożone ręce
nawet kciuki mają swoje zadanie

 

unifikują intymne i spersonalizowane
to, co wstydliwe, ukryte przed światem
jak wszystko, co ważne
wystawiają na widok publiczny
jedność jest piękna
nie, gdy zabija spontaniczność

 

człowiek posiada naturalną religijność
kształt jej nie do opisania
połączenie wszystkich figur świata
z tymi jeszcze nie znanymi

 

sztywna teologia
gdzie Bóg woli proste kompozycje
akceptuje tylko kilka struktur
w ściśle określonych miejscach
resztę zgubić, wyciąć
wielu ze skalpelem pomoże
a z ran po cięciach wda się
egzystencjalno-religijna frustracja

 

boska cząstka
krzyczy
chce wyrwać się z sideł pobożności
wybrać naturalność

 

najbliżej prawdy
religia najbliższa człowiekowi
najnaturalniejsza

 

co naturalne?
można zapytać się siebie
lecz kontakt urwany dawno temu

 

strach, by szukając i nie znajdując
nie wybrać ze strachu tradycji ojców

czy rodzic powinien modlić się w ciszy?
niech robi, co uważa za słuszne

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nikodem AdamskiWitam! Niełatwy temat. 

[Nikodem Adamski]

@WiesławJK Łatwe nie wymagają za wielu słów. ;)

 

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Nikodem AdamskiZgadza się!  ;)

[Anastazja Sokołowska]

Najważniejsze, aby ten kontakt z zapomnianą instynktowną duchowością w sobie odnaleźć i odnowić. Bardzo dobry wiersz. Całkowicie się z nim utożsamiam.

[Wiesław J.K.]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Anastazja SokołowskaPozdrawiam!