Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bezprzytomnym trwaniem
znaczone
w zaciśniętych ustach

rzęsy otrząsnęły się
z przebaczenia

stoję na ostrzu
niepewności

oparta o poręcz
zwiniętą
ponad wytrzymałość

zamykam czułość
w żelazo

kwadratowe centymetry
uczucia

Opublikowano

Dziekuję Robercie za komentarz, przemyślę Twoją propozycję, nawet mi odpowiada cha cha .Pozdrawiam ;-)

Opublikowano

No trudno Piotrze , że nie udzielił się Tobie mój klimat,może innym razem.Pozdrawiam.

Opublikowano

Dziękuję Stasiu za pozdrowionka , serdeczności nigdy nie za wiele .Pozdrowienia iście świąteczne.Cmok

Opublikowano

'rzęsy otrząsnęły się
z przebaczenia'
-ten fragment bardzo :), może nie jest jakiś full wyszukany ;), ale przypomina mi coś.
* * *
wiersz już tradycyjnie chyba przypadł mi do gustu, tylko nie wiem czy ostatnia strofa potrzebna, jakby się wyłamywała z całości, ale to tylko moje skromne ;)

pozdrawiam jajeczno-świątecznie
/ja

Opublikowano

Witaj Jay ;-), dzięki za przychylność i podtrzymywanie tradycji cha cha .Oczywiście rozważę Twoje zdanko , nie mówię NIE , być może zmieni się czytelność wiersza...Pozdrawiam iście świątecznie. ;-)

Opublikowano

Izo droga ...od dłuższego czasu wiem ,że rozumiemy się doskonale , mimo wirtualnych dotyków słów ;-))))), dziękuję za Twoje słowa , jest mi doprawdy sympatycznie .Nie chcę nic zmieniać w wierszu , w nim są moje pokłady ....Pozdrawiam świątecznie .Cmok

Opublikowano

Witaj Michale ! cieszę się , że również według Ciebie proporcje wszelkie zachowałam i dzieki temu wyszedł nooo dobry wiersz , dzięki za plusa .Pozdrawiam świątecznie ;-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zanim Pan odwrócił twarz, świat zdążył zgnić od środka. Ludzie pili krew swoich braci jak wino, ludzkość weszła w głąb własnego zepsucia, fałsz stał się muzyką życia. a człowiek sam poczuł się bogiem. Zaczęło się od ciszy. Tak głębokiej, że nawet grzech nie miał już czego szeptać. Ziemia — rozszarpana jak ciało po spowiedzi — parowała krwią dzieci, które nigdy nie urodziły słowa „dlaczego”. Niebo było martwe. Anioły, obdarte z sensu, leżały w błocie jak zużyte skrzydła, a Pan — Pan siedział na tronie z gwiazd, większy niż cała nauka, i powiedział: „Dość.” Z Jego ust spłynęła światłość, ale nie była już łaską. Była nożem. Rozcinała kontynenty jak pępek starego stworzenia, i morza wróciły do swoich matek — do ciemności. Ludzie? Wydłubywali oczy, żeby nie widzieć końca, a potem modlili się do własnych odbić w kałużach, bo tylko one jeszcze słuchały. Miasta pękały jak szkło pod modlitwą. Krzyże się topiły, kościoły tańczyły w ogniu jak pijani prorocy, a Jezus, obdarty z miłosierdzia, szedł przez płonące ulice i krzyczał: „Nie znam was.” Wtedy czas się zatrzymał, i nawet śmierć zaczęła błagać o życie. Wielki Bóg zamknął dłonie, jak dziecko, które nie chce już patrzeć na swój rysunek. Świat się zmieścił między palcami, zadrżał, zapłakał — i pękł. A w pustce po nim został tylko oddech. Nie Jego. Nie nasz. Oddech samego nic.  
    • Słowa mają swoje serca. Czasem wystarczy jedno, jak pieniążek.   Każde zauważę, podniosę, jak żebrak. Ale najbardziej lubię, kiedy śpiewa lub gra - przystaję i słucham.   Zabieram i chowam, bo coś robi ze mną, choć takie jedno i małe.    
    • I tacy co plują I tacy co czynią Przecelnie spisałaś Obłudność Dziewczyno   Pozdrawiam ;-))
    • @Łukasz Wiesław Jasiński Dziękuję Panie Łukaszu, ludzie mówią różne rzeczy, mądre i niemądre.
    • Zawsze jest fajnie:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...