Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bezprzytomnym trwaniem
znaczone
w zaciśniętych ustach

rzęsy otrząsnęły się
z przebaczenia

stoję na ostrzu
niepewności

oparta o poręcz
zwiniętą
ponad wytrzymałość

zamykam czułość
w żelazo

kwadratowe centymetry
uczucia

Opublikowano

Dziekuję Robercie za komentarz, przemyślę Twoją propozycję, nawet mi odpowiada cha cha .Pozdrawiam ;-)

Opublikowano

No trudno Piotrze , że nie udzielił się Tobie mój klimat,może innym razem.Pozdrawiam.

Opublikowano

Dziękuję Stasiu za pozdrowionka , serdeczności nigdy nie za wiele .Pozdrowienia iście świąteczne.Cmok

Opublikowano

'rzęsy otrząsnęły się
z przebaczenia'
-ten fragment bardzo :), może nie jest jakiś full wyszukany ;), ale przypomina mi coś.
* * *
wiersz już tradycyjnie chyba przypadł mi do gustu, tylko nie wiem czy ostatnia strofa potrzebna, jakby się wyłamywała z całości, ale to tylko moje skromne ;)

pozdrawiam jajeczno-świątecznie
/ja

Opublikowano

Witaj Jay ;-), dzięki za przychylność i podtrzymywanie tradycji cha cha .Oczywiście rozważę Twoje zdanko , nie mówię NIE , być może zmieni się czytelność wiersza...Pozdrawiam iście świątecznie. ;-)

Opublikowano

Izo droga ...od dłuższego czasu wiem ,że rozumiemy się doskonale , mimo wirtualnych dotyków słów ;-))))), dziękuję za Twoje słowa , jest mi doprawdy sympatycznie .Nie chcę nic zmieniać w wierszu , w nim są moje pokłady ....Pozdrawiam świątecznie .Cmok

Opublikowano

Witaj Michale ! cieszę się , że również według Ciebie proporcje wszelkie zachowałam i dzieki temu wyszedł nooo dobry wiersz , dzięki za plusa .Pozdrawiam świątecznie ;-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wiersz sam sobie przeczy, bo niby niema rymu, a tu nagle łup! Jest! Z Bogiem pewnie tak samo... nic to, że w galerii.  Pozdrawiam. :)
    • Bardzo ładny teks, a te wszystkie nawiązanie dodają mu tylko smaku. Pozdrawiam. 
    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
    • @Deonix_ przyznam się bez bicia na dwa razy ale za to ze zrozumiem, już dawno nie czytałem baśni w których wszystko dobrze się kończy szkoda że ich tak mało powstaje. Z upodobaniem. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...