Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Radość wielką i ulgę czuję w sercu moim.
Bo wypchnąłem zło całe, stanąłem na swoim.
Wczoraj szarość widziałem, wszędzie wokół siebie,
Dziś mi słońce świeci, jest tęcza na niebie.
Zło zbliżając się do mnie, słodziło, mamiło,
Miodem się przykryło, by mi było miło.
A ja głupi będąc, nie widząc niczego,
Wpuściłem je do siebie, wciąż nie wiem dlaczego.
Przyjaciele mówili, co ty bracie robisz,
W bagnie będziesz pływać, źle tylko se zrobisz.
Ja się nie słuchałem mych przyjaciół drogich,
Brnąc dalej w tym bagnie, gubiąc swoje drogi.
W końcu belfer najlepszy, życiem nazywany,
Dał mi kopa w zadek, pokazał mi rany.
Otworzył mi oczy, dał plaster na serce,
Powiedział co trzeba, utulił w rozterce.
Ustami mych przyjaciół wyprostował drogi,
Bym nie brnął w tym dalej, osuszył swe nogi.
I wyschło to błoto, odpadło płatami,
By słońce w moim sercu świeciło latami.
Posłuchałem belfra i przyjaciół moich,
Dla dobra mam miejsce tylko w życiu swoim.
Ono to mnie prowadzi, rozświetla me życie,
Zła już nie wpuszczę, niech leży w niebycie.
Przyjaciele moi wiedzą o czym piszę,
Za daną mi mądrość, za duszy mej ciszę.
Za te słowo mówione, które serce koi,
Z serca Wam dziękuję, Przyjaciele moi.
I Ty mój Kochany, drogi Czytelniku,
Uważaj na zasadzki, których jest bez liku.
Zło czai się wszędzie, krąży wokół Ciebie,
Zawsze zrobi wszystko, byś nie był jak w niebie.
.
Andrzej Pawłowski, Olsztyn 14.03.2021

Opublikowano

@Sylwester_Lasota Dziękuję Tobie z te słowa. Doceniam Twoje uwagi. Nie wiem, czy to czuć, ale wiersz pisany był pod wpływem wielkich emocji. Stąd błędy stylistyczne. Co do moich dokładnych rymów: nie potrafię pisać inaczej. Widać jakiś starożytny jestem :) Teraz, będąc na tym portalu (a jestem od tygodnia), postaram się pisać inaczej, mając nadzieję na Wasze uwagi. Jeszcze raz dziękuję. Pozdrawiam :)

 

@Annuszka  Dziękuję :) Pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Po co mi zapalniczka? Po co mi zapalniczka z Paphos? Nie palę na co dzień - Słaby podarunek. Lecz płomyk czasmi się przydaje. Postawię ją na półce na widoku. Kiedy akurat potrzebuję iskry, nie mam jej przy sobie. Wtedy sobie o niej przypomniam. Wracam do domu i patrzę na nią. Wiem że gdy znowu będę jej potrzebował, nie będzie jej ze mną. Koło się zatacza. Zapominam o niej, lecz ciągle sobie mam ją w głowie. I osobę od której ją dostałem. Może to nie taki zły podarunek. Chyba o to chodzi w pamiątkach.
    • Czytając wielu z portalowych Poetów/Poetek zauważam, że próbuje się tutaj miłości dopisać właściwości z definicji jej sprzeczne. Przykre to... Miłość to nie poboczne i ciemne strony i aspekty, tudzież perspektywy związku, czy innych relacji międzyludzkich.   nie twierdzę, że ich nie ma, jest ich od cholery, ale...   Miłość to akceptacja, szacunek, troska, zaufanie itd. Piękno w czystej postaci.    Zabawa w tłumaczenie swoich rozczarowań, żądzy, czy egoizmu, chęci bycia ponad, a w jej imię to nic innego jak tworzenie karykatury, obrazy istoty miłości  - gdy się jej nie rozumie.   Wiersz jest fantastyczny, dobrze oddaje istotę Gry w miłość. Ale GRY. W dodatku widzę tu zabawę człowiekiem. Bardzo dobrze napisane.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Cóż, wierzę że każdy ostatecznie przyciąga to, czego pragnie. :)           
    • @Annna2 dla mnie jesien to czas starości, zima - śmierć/obumieranie. Wiosna wiadomo - życie. Widzę wiosnę jako zmartwychwastanie lub tu w doczesności- młodość. Lato to ten stan przed i po...    Uściski,  dziękuję za Twoją obecność pod wierszem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @lena2_ dziękuję Lenko @Alicja_Wysocka

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi sie to sformułowanie.  Dziękuję, że jesteś tutaj
    • @yfgfd123 Choć rację przyznać trzeba Twojej nucie, Że pustosłowia w sztuce nie brak wcale To rym i rytm jest nieraz jak obuwie, Co zgrabnie kryje stopę lecz w sandale. Bo forma gładka, kunsztownie ubrana Też bywa maską, co zakrywa pustkę. Odwagą - ta myśl niewypowiedziana, Odwagą - prawda, co w serca uderza.
    • @Marek.zak1Dziękuję za opinię! :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...