Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Tragedia ruin pobojowisko jest w tobie 

Nie masz męża a usta spieczone pragnienie 

Chłód kamiennej studni obok białego miasta 

Pustynia przejdź ostre ostatnie wzniesienie 

Ja czekam cierpliwie kochana córko moja 

Wiem że to miejsce gdzie miłość i wiara ginie 

Wyschłe badyle kaleczą stopy niewieście 

A Legiony demonów trzeba wpędzać w świnie 

Wy Aniołowie ukojenie jej przynieści

Gdy Ja ci dam pić pragnienie całkiem przeminie 

Nie musisz wołać ani kołatać Ja ci dam pić 

Nie szukałabyś gdyby Mnie tutaj nie było 

Bo ten świat fałszywie karmił pragnienia twoje 

Nawet zło ci nie będzie się już nigdy śniło 

Zaprawdę Ja ci dam pić 

 

 

 

grafika: 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Rolek (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Rolek "Każdy , kto pije tę wodę , znów będzie pragnął"  , trzeba znać Pismo ale niekoniecznie się z nim zgadzać ;-) legiony trochę mi się z Kirke skojarzyły , gdyby Ci się udało obie historie " spiąć " razem to chapeau bas i pełny szacunek , tekst udany bardzo pozdrawiam

Opublikowano (edytowane)

@Dared Właśnie chciałem to spiąć. Bo "pobojowisko" w duszy Samarytanki (J 4, 5-26) i świat gdzie "legiony demonów trzeba wpędzać w świnie"(Mk 5, 1-20), to jest jeden, niestety i nasz świat. Z  Kirke jest coś na rzeczy. Świat pogański i chrześcijański w naszej kulturze często się przenikają.

Pozdrawiam 

Edytowane przez Rolek (wyświetl historię edycji)
  • 1 rok później...
Opublikowano (edytowane)

tematyka bardzo podobna 

Twój -właściwie dobrze opisana scena Jezusa i Samarytanki przy studni z odniesieniem do samotnego życia 

 

10 Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i [wiedziała], kim jest Ten, kto ci mówi: "Daj Mi się napić" - prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej»

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

. 11 Powiedziała do Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej? 12 Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię, z której pił i on sam, i jego synowie i jego bydło?» 13 W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. 14 Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu» J.4.10-14

 

Jezus obiecuje jej wodę życia, która ją całkowicie odmieni. Może niepotrzebnie wplątałeś scenę wpędzenia demonów w świnie. Woda życia całkowwicie oczyści samarytankę z wszelkich demonów. Potęga Słowa Jezusa nie zna granic.

 

U mnie coś innego; Cały tekst to jedna wielka paralela odnosząca się do sakramentu spowiedzi i przyjęcia komuniii św. Póki żyjesz (pociąg życia) korzystaj jak najczęściej. Ten sakrament Ciebie umacnia On staje się przewodnikiem ziemskim w drodze do Siebie

Po drugiej stronie tęczy już nie ma tej możliwości. To co tutaj skorzystałeś jest Twoje i w Tobie zostaje

Pozdrawiam

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@Jacek_Suchowicz Może doprecyzuję. Do czasu, kiedy Pan Jezus umarł, świat był gorszym światem. Dlatego napisałem; to miejsce gdzie miłość i wiara ginie, badyle kaleczą stopy niewieście i szaleją Legiony demonów.

Mimo grzechu pierworodnego, Bóg chyba postanowił trochę naprawić ten zły świat i poświęcił Swojego Syna, byśmy mieli szansę na odkupienie. Samarytanka doznała łaski i miała drogę na skróty, bo spotkała Jezusa. Tak to rozumiem, proszę o Twoją opinię, jestem bardzo ciekaw, czy się zgadzasz.

Twój wiersz.

Jest wspaniały a to że jest o spowiedzi i komunii św. (nie wpadłem na to), czyni go jeszcze wspanialszym.

Pozdrawiam

Opublikowano (edytowane)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

@Rolek 

i od razu się z Tobą nie zgadzam - nie masz racji

             Tamten świat może był i nawet lepszy jak dzisiejszy. Obowiązywał dekalog i wszystko było jasne. A dziś, gdy Pan Jezus  mówił o miłosierdziu i miłości bliźniego, otwórz oczy i zobacz:

                 - stare zabytkowe kościoły, bazyliki zamieniane na kawiarnie, restauracje i burdele (Francja, Holandia, Dania i Niemcy)

                - zabijanie ludzi (eutanazja i aborcja) usankcjonowane prawem (prawie cała UE)

                - wmawianie, że Boga nie ma  (powstał cały przemysł wydawniczy i kierunki studiów a ci, którzy o tym przypominają są skazywani wyrokami sądowymi - a ponoć jest wolność słowa)

         - kształcenie młodzieży tylko w zakresie podstawowym (studia już niedługo dla wybranych odpowiednio myślących)

            To dziś szleją legiony demonów, a ludzkość z obecną wiedzą, a właściwie niewiedzą informacje niepasujące są blokowane) daje się wodzić za nos. Młodzi Europejczycy wiedzą, że drugą wojnę światową rozpętali naziści, a nie Niemcy, którzy wraz z Polakami mordowali Żydów. Ale porządki już się zaczynają ( Włochy i Hiszpania - Pan nie dopuści do zniszczenia swojego dzieła - czyli do unicestwienia ludzkości).

             Odnośnie Samarytanki przyznaję rację.

Pozdrawiam

      

Edytowane przez Jacek_Suchowicz (wyświetl historię edycji)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Agnieszka Charzyńska ...Te brudne dworce gdzie spotykam ją, Te tłumy, które cicho klną,...                                   Grzegorz Ciechowski   Tak mi się przypomniało. Dziękuję, pięknie to napisałaś. 
    • @Jacek_Suchowicz Ulala cóż za smakowita ta Viola.. Piękna, miła, słodka... A jaka zmysłowa    .. "wszelkie podobieństwo osób do sytuacji jak i sytuacji do osób jest zupełnie przypadkowe"... 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Panie Jacku sztosik że tak powiem  
    • @Mitylene ta odpowiedź jest tak czasami, przytłaczająco - istotna. Dziękuję za podzielenie się myślą

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

          @violetta  jakiś mi tak wleciało do głowy... Ale co śmieszniejsze widzę te kokardy Pozdrawiam miło Cię pod tematem widzieć     @Stracony I powiem Ci rozbiłeś "bank" o ten świadomy smak mi się rozeszło... Dlatego zaczęłam od; nałogowego posypywania kontur ust solą - sól podkreśla smak. Miło że podzieliłeś się myślą  Pozdrawiam serdecznie      
    • Och, radości naszej kwiatowej daj nam dziś; I nie pozwól by w dal wybiegła nasza myśl  Gdzieś do niepewnych żniw; tutaj zatrzymaj nas Wszystkich, po prostu w ten wiosenny czas.   Och, w białym sadzie tej radości daj nam moc, Jakiej nic nie miewa w dzień, jak u duchów w noc; I uszczęśliw nas szczęśliwymi pszczołami, Wśród doskonałych drzew rój brzęczy kołami.   I uszczęśliw nas nagłym ptaka przelotem, Co brzęczenie zagłusza skrzydeł trzepotem, Meteor z dziobem jak igła śmigający, Nektary z kwiatów w powietrzu spijający.   Bo to miłością jest, a nie nic innego, Która należy do Boga wysokiego, By uświęcić w pełni Jego zamierzenia, A od nas wymaga jedynie spełnienia.   Od tłumacza: Jak raz trafiłem w porę roku.  I Robert: Oh, give us pleasure in the flowers to-day; And give us not to think so far away As the uncertain harvest; keep us here All simply in the springing of the year.   Oh, give us pleasure in the orchard white, Like nothing else by day, like ghosts by night; And make us happy in the happy bees, The swarm dilating round the perfect trees.   And make us happy in the darting bird That suddenly above the bees is heard, The meteor that thrusts in with needle bill, And off a blossom in mid air stands still.   For this is love and nothing else is love, The which it is reserved for God above To sanctify to what far ends He will, But which it only needs that we fulfil.
    • @violetta rozpieszczasz mnie słowami :):):) W nocy przyśni mi się może, że jestem jakimś Sienkiewiczem czy innym Norwidem :) Przewróci mi się w głowie normalnie. A pamiętasz ten cudowny sonet:       "Już północ - cień ponury pół świata okrywa,  A jeszcze serce zmysłom spoczynku nie daje,  Myśl za minionym szczęściem gonić nie przestaje,  Westchnienie po westchnieniu z piersi się wyrywa.  A choć znużóne ciało we śnie odpoczywa,  To myśl znów ulatuje w snów i marzeń kraje,  Goni za marą, której szczęściu niedostje, A dusza przez sen nawet drugiej duszy wzywa.  Jest kwiat, co się otwiera pośród nocy cienia  I spogląda na księżyc, i miłe tchnienie wonie,  Aż póki nie obaczy jutrzenki promienia. Jest serce, co się kryje w zakrwawionym łonie,  W nocy tylko oddycha, w nocy we łzach tonie,  A w dzień pilnie ukrywa głębokie cierpienia".       A Słowacki miał przyjaciela, Ludwika Spicnagla. Pamiętam jak w jednym z listów do niego napisał tak:  "a czy ty wiesz, że ja według Gala mam organ samobójczy ?" Jak byłem dzieckiem bardzo mnie to intrygowało. I zapamiętałem. Dziwne.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...