Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

odwiedziła mnie dzisiaj wiosna...
była taka szczęśliwa
rozmowna, uśmiechnięta
delikatne przebiśniegi we włosach
śpiew słowika towarzyszył jej wypowiedziom

królowa ziemi
matka płodności
w moim domu?

ja tylko na chwile
odrzekła

przyniosłam słońce...

Opublikowano

Tak, jak chcesz ożywić wiosnę (nadać jej ludzką postać) musisz postarać się aby jej zachowanie było naturalne - nie sztuczne i sztywne.

"odwiedziła mnie dzisiaj wiosna..." - może być, chociaż ja radziłbym unikać "siebie", tzn nie pisać: odwiedziła mnie, darowała mi, uśmiechnęłem się itp. niech peel będzie "anonimowy"

"była taka szczęśliwa" - ehh zbyt szczere i przegadane. Postaraj się zastąpić czymś innym owe "szczęście". Może "zmęczona" - jakoże ma teraz mnóstwo roboty :)

"rozmowna, uśmiechnięta" - to już przesadne bujanie w obłokach.
"delikatne przebiśniegi we włosach
śpiew słowika towarzyszył jej wypowiedziom" - tutaj jest bardzo kiepsko. Pozbyłbym się tych delikatnych przebiśniegów i "śpiewu słowika towarzyszącym jej wypowiedziom" - za długie, nudne i dosłowne.

"królowa ziemi
matka płodności
w moim domu?" - i co w tym dziwnego. Sztuczny zamysł. Tak jakby temu miał się dziwić czytelnik. A on wcale temu się nie dziwi, tylko jakoś peel nie może sobie tego wyobrazić.



"ja tylko na chwile
odrzekła - brzmi jak fragment dramatu : "odrzekła"

przyniosłam słońce..." - nieciekawe i niewzruszające.

Popracuj najpierw nad początkiem. Spraw, aby czytelnik poczuł sympatię do wiosny (kobiety). Przypomnij sobie jak kobiety wykonują porządki - taką podobną pracę mogłaby wykonywać twoja wiosna :)

Pozdrawiam wiosennie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...