Na katar

[J. A. C.]

W czas zimy i plagi wołam zasmarkany,
Leżąc pod pierzyną: o, szlachetne tchnienie,
O twojej wysokiej wartości i cenie
Dowie się jedynie, kto nos ma zatkany.

Pod kołdrą pół doby, a wciąż niewyspany,
Co oko przymruży, budzi go rzężenie.
Nos cierpi wirusa i mści się na tlenie -
Na wstęp nie pozwala, choć po to jest dany.

W ciele otoczonym chusteczek cetnarem
Ma dusza bezsilną frustracją wstrząsana
Bulgocze głęboko pod śluzu nadmiarem.

Choć życie nam dane bezsprzecznie jest darem
I choć nie wypada, to żal mam do Pana,
Że w planie swym skrzywdził człowieka katarem.

[WarszawiAnka]

Przewrotne połączenie sonetu z ironią i zakatarzonym humorem doskonale się sprawdza w obecnych warunkach - jeśli, oczywiście, dotyczy niegroźnego przeziębienia.

 

Doceniam tym bardziej, że sama mam lekki katar. :)

 

Pozdrawiam i życzę dużo zdrowia!

[dgghj]

@J. A. C.

Bulgocze głęboko pod śluzu nadmiarem, extra.

Pozdrawiam

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.