Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

To niełatwa rzecz, mówię szczerze, 
Kochać na zawsze ciebie, czy was. 
Nie patrzeć na czas
I w łaskawy los wierzyć. 

Wiedzieć, że wszystkie przyszłe lata
Już niosą niepokój i smutek, 
Jak nieznośne kamienie w bucie, 
I tak do końca świata. 

A przecież to najpiękniejsza rzecz na świecie! 
Sama myśl o was płoszy stada koni
W sercu, rozpala w zimie płomień. 
To galaktyka, co z Twoich źrenic świeci. 

Kiedy zmęczony po marszu odpoczywam, 
Dzięki Tobie śmieję się do siebie 
W największej nawet potrzebie,
A spod powiek szczęście lśniąc wypływa. 

Wszystko ma swoją cenę. 
Miłość uczciwie najwyższą, 
Bo leczy samą myślą. 
Tanie błyskotki nie są diademem. 

Płacę jednak chętnie. 
Nic piękniejszego w życiu nie kupię 
Niż mojej kochanej córeczki uśmiech,
Co jak pochodnia, rozprasza lęki. 

Najbardziej zachwycający moment, 
Który inne za próg wymiata, 
(Sporo z nich zna wasz, świadom świata, tata) 
Gdy z bratem uśmiechacie się do siebie, oboje. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Edytowane przez Quidem.art
Przegapiona pozostałość i moje roztrzepanie (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wśród nocy cisza, ciemno wszędzie, Tylko moje myśli krążą wokół Twoich snów. Zgubiłem siebie, nie wiem nawet gdzie, Każdy dzień jak cień, światło tu nie sięga. Czasem sięgać próbuję w przyszłość odważnie, Ale jest mi tu jakoś niewyraźnie. Tak pusto, głucho wszędzie, I nie wiem co to będzie. I czy cokolwiek  jeszcze będzie. Mówią, że życie to nie bajka, Ale nikt mi nie powiedział że to będzie thriller. Fabuła tej opowieści mi ucieka, Nikt i nic już na mnie nie czeka. Czuję chłód, choć w pokoju ciepło, Każdy mój uśmiech to gęba z plastiku. Lubiłem marzyć, teraz boję się, Że dawne marzenia to tylko zły sen. Za rogiem otwiera się dla mnie nowy dzień, I znów zapomnę, co znaczy "żyć". W koło i w koło, bez celu, bez końca. Czy znajdę siebie, w tym całym szaleństwie?
    • @Leszczym Metaforycznie prezent odnalazł miejsce w tekście. Być może adresat doceni wartość prezentu :))
    • @Natuskaa    Dziękuję Ci wielce

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      .
    • @violetta dzięki; publikuję tutaj tylko dodatkowo - normalnie na TwojeWiersze (jako RoMiś - bo 'Groschek' ma blokadę); tego portalu nie rozgryzłem do tej pory..
    • @Hiala @Monia @Domysły Monika @malwinawina @Leszczym, ponieważ zauważyłem, że jest tutaj taki zwyczaj, że autor dziękuje za polubienia swojego wiersza, to i ja wam dziękuję. I, jak już zapowiadałem, mam zamiar napisać własną interpretację tego mojego wiersza. Ponieważ spotkałem się tu na portalu z taką opinią, że interpretacja wiersza przez autora może zagrażać intuicji czytelniczej, to proponuję, żeby ci, którzy tak myślą tej interpretacji po prostu nie czytali. Ja ze swej strony uważam, że autor wiersza powinien być także uczestnikiem dyskusji o swoim wierszu, chociażby dlatego, że dla samego autora znaczenie jego poezji nie musi być wcale jasne, autor także może po upublicznieniu swojego utworu go niejako "odkrywać". Autor może także mieć świadomość, że jego autorska interpretacja własnego utworu wcale nie musi być jedyna i autorytatywna... .
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...