Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

życie
obłędny taniec
na linie
w cyrku egzystencji

bezgłośny śpiew
w ogrodach za murami

postarzałe dzieci
drewnianymi zaprzęgami
wożą lalki
marionetki
marzeń
sklecone ze śmieci i patyków

w palecie barw
kaligrafia arabeski
oranżem plącze
przywidzenia
szalonych ślepych dłoni
szukających przytulenia

Opublikowano

może i te "splątuje" to popraw Sewerynko - a wydoroślałe, stracone bezpowrotnie dzieciństwo - chyba każdy nad nim zadumę wywróci - posmuci czoło - gdy wokoło wiosny znak - radosny jak zabawa - jej tymi patykami i smieciami to bym się pobawił - ale nie wypada, hihihihi

z pozdrówką MN

Opublikowano

Pochwycić zabłąkany promień słońca
w smutnych oczach
ocieplić twarz
uśmiechem
i lalki ze "śmieci i patyków" wymłodnieją....

Tego promienia i uśmiechu życzę Tobie Seweryno wiosennie!

Dzięki za wiersz,
jest pełen treści i zadumy!

Pozdrawiam
Irena.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...