Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ostatni pociąg


Rekomendowane odpowiedzi

ścisk nadludzkich serc

płynność słów które nie odszukają

jutra

 

wstajesz

aby stawić czoła nadziei

ale nikt nie słyszy poszumu

twojej miłości

 

nie karm mnie

ciężkostrawnymi gwiazdami

samotnością

którą okrutnie rozbolał ząb

 

u wezgłowia kolebki czają się

same wykwintne sny

twój ból jest ciszą

jakiej nie sposób nauczyć się

na pamięć

 

ostatni pociąg odszedł

niezauważony

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...