Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Doskwiera mi chłód… Nade mną ogromny baldachim głębokiej nocy, doskonała bezgwiezdna

czerń…

 

Chyba sobie pójdę,

wybiorę się

w podróż

bez powrotu…

 

… w otchłań migających świateł przejeżdżających aut…

 

 

Raz już próbowałem,

lecz zawróciłem

w ostatniej chwili

z niekończącej się drogi…

 

Wracając,

wszedłem

do księgarni… 

 

… spoglądały z okładek zasmucone twarze…

 

Znudzony kasjer utożsamiał się za ladą z niebieskawą poświatą smartfonu…

 

… ktoś o coś zapytał…

ktoś zaszeleścił

stronicami książki…

 

Ktoś przystanął

na chwilę

za oknem witryny…

 

W wieczornej ciszy

― tykanie ściennego zegara…

 

To wtedy

ta noc ―

stała się

― moją miłością

 

… w bezkresie

upajającej

melancholii…

 

Obszedłem nieśpiesznie

starą kupiecką halę,

pamiętającą jeszcze młodość

― mojej umarłej niedawno matki…

 

Ktoś, pijany,

śpiewał przy

ceglanym murze…

 

… sprzedawał z barłogu niepotrzebne nikomu resztki…

 

Lumpeks z natłokiem asortymentu używanych płaszczy i toreb,

chemiczna pralnia, ekskluzywny salon z ukrytą za ekranem monitora samotną ekspedientką…

 

 

Kołuje pod

kolumnadą

― lodowaty wiatr…

 

(Włodzimierz Zastawniak, 2021-11-29)

 

 

 

 

Opublikowano (edytowane)

Arsis... Ciebie, podobnie jak Marię Lidię C., czytam od czasu do czasu i szczerze napiszę,

że to, co mnie "odpycha" od Twoich tekstów, to to, że podajesz je w sposób,

strasznie "rozjechany" w pionie, normalnie dostaję oczopląsu, gdy przesuwam tyle treści

na jeden raz. Wybacz, ale tak to działa u mnie.

Nie mam zamiaru "zmuszać" Ciebie do zmiany sposobu pisania. Pisz jak chcesz,

to Twoje prawo.

Tutaj, treść bajkowa nie jest, bo z każdego niemal wersu płynie przygnębienie,

ale ogólnie, jest ciekawie. Nie bierz sobie tego do serca, ale mnie tak to się układa, jn.

Liczę na wyrozumiałość oraz, na choć mały odzew z Twojej strony.

Serdecznie pozdrawiam.

 

Doskwiera mi chłód
nade mną baldachim głębokiej nocy
doskonała bezgwiezdna czerń

 

Chyba wybiorę się w podróż 
bez powrotu
w otchłań migających świateł 
przejeżdżających aut

 

Raz już próbowałem
lecz zawróciłem

z niekończącej się drogi
w ostatniej chwili

 

wszedłem do księgarni 
z okładek spoglądały zasmucone twarze
znudzony kasjer utożsamiał się 
z niebieskawą poświatą smartfonu
ktoś o coś zapytał
ktoś zaszeleścił stronicami książki
ktoś przystanął na chwilę
za oknem witryny

 

w wieczornej ciszy
tykanie ściennego zegara
to wtedy ta noc

stała się moją miłością
w bezkresie melancholii

 

obszedłem starą kupiecką halę
pamiętającą jeszcze młodość
mojej zmarłej niedawno matki

 

ktoś pijany śpiewał przy ceglanym murze
sprzedawał z barłogu

niepotrzebne nikomu resztki

 

lumpeks z natłokiem używanych 
płaszczy i toreb
obok chemiczna pralnia 
ekskluzywny salon 
z ukrytą za ekranem monitora 
samotną ekspedientką

 

pod kolumnadą

kołuje lodowaty wiatr

 

Edytowane przez Nata_Kruk (wyświetl historię edycji)
Opublikowano (edytowane)

@Nata_Kruk @Arsis  Dla mnie akurat rozmieszczenie wersów w przestrzeni jest ciekawe. Wyobrażam sobie, jak by mogły wyglądać na kartce papieru. Może z wyjątkiem tych trzykropków, kótre zabierają uwagę od tekstu i do dzisiaj nie wiem czemu służą. Co do treści: szanuję zwierzenia, ale jeśli mówimy o wierszach, przydałoby się coś więcej, coś głębiej. 

 

 

 

 

Pozdrawiam. 

Edytowane przez Radosław (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Radku, no widzisz, jednemu taki, a drugiemu inny układ pasuje.... ja lubię, gdy wiersz ma formę wiersza, tak już mam... i troszkę mi nijak, że Autor ani słowa na moje "bazgrołki".

No i zapomniałam o czymś, gdy byłam tutaj wcześniej.

 

Opublikowano

@Nata_Kruk Jasna sprawa. Każdy ma swoje upodobania. 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

Rozumiem. Może warto zwórcić się bezpośrednio do autora;) 

 

Pozdrawiam Nato. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dzięki - odwalasz kawał dobrej roboty Ukłony Jacek
    • @Marcin Tarnowski  Tarnowscy herbu "Leliwa".  Tak, bywało też, że szlachta chlubną czcionką zapisała się w historii Polski, byli patriotami. Tak byli. Walczyli o wolność. A pałac jest piękny. Lubię historię
    • @andrew  było, i więcej się ze szkoły wynosiło dzięki   @Migrena, @Leszczym dziękuję @Marcin Tarnowski dzięki
    • "Chwalcie Pana bo jest dobry Jego Łaska na wieki trwa" ps 136   Chwalcie Pana nad Panami, Jego łaska na wieki trwa Chwalcie Boga nad bogami, Jego łaska na wieki trwa Chwalcie Pana bo jest dobry, Jego łaska na wieki trwa. On sam cudów wielkich dokonał Jego łaska na wieki trwa. On w mądrości stworzył niebiosa, Jego łaska na wieki trwa. On rozpostarł Ziemię nad wodami, Jego łaska na wieki trwa. On uczynił wielkie światła Jego łaska na wieki trwa. Dał nam słońce by nad dniem władało Jego łaska na wieki trwa. Księżyc i gwiazdy by władały nocą Jego łaska na wieki trwa. On uwolnił nas od ciemności Jego łaska na wieki trwa. Pan z Egiptu wywiódł Izraela Jego łaska na wieki trwa. Przeprowadził przez pustynię Jego łaska na wieki trwa. Dał mu Ziemię Obiecaną pod władanie Jego łaska na wieki trwa. On nas broni, On nas broni Jego łaska na wieki trwa. Dziękujmy Bogu Wszechmogącemu Jego łaska na wieki trwa (x6).
    • Nim w noc następną nów niebo zaciemni, Przed równonocą i chłodami jesieni, Ruszyłem w objęciu lata na wycieczkę. – Jej opowiedzenie wam zajmie chwileczkę: Król Stanisław (którego były Łazienki) Miał brata Michała, twardszej niż on ręki. – Przykład: rzekł zdrajcy co ku złej drodze kłamie, Że: „Ja nie jestem trzciną – pan mnie nie nagniesz!” – Zakup wsi biskupów płockich mu się zdarzył Gdzie księcia Karola Ferdynanda Wazy, Opolsko-Raciborskiego i Nyskiego A biskupa wrocławskiego i płockiego Była kaplica „w budynku, który służył odpoczynkowi wśród przyjaciół po trudach”. Kupiwszy Poniatowski postawił pałac Według Merliniego, (więc, cacko nie chała). Po targnięciu się… pałac przeszedł na Józefa, Po… na Teresę (– „Jam fortuna, bom ślepa…”) Poń na Annę z Tyszkiewiczów Potocką, Który odtąd Jabłonna perłą i troską Do końca wojny, z nich „Maurycego” wspomnę, Który na ratowanie Żydów fortunę Wydał, – zła pamięć o tym trumnę mu kala! Moda kraj od tyłu – przeszłości zniewala! (– Że chłop ratował ledwo mówić wypada, Do hrabi trza wbrew prawdzie przybić szyld „Zdrada!”) W PRL-u pałac zagarnęła PAN – W nieszczęściu, cóż za wyjątkowe szczęście. = Pałac pod tym okiem stracił znaczenie, lecz STOI! – Niech, (wolno, trudno) brud zliże, rany zgoi ! A więc pojechałem do „wice-Łazienek” Ciekaw okiem własnym zbadać sławne mienie. Wrażenia: [1.] Kościół obok bardziej zadbany! [2.] Pałac, nie trup, do słońc nauk pociągany. – Trafiłem na „Nauka z Pałacem w tle” Festiwal dwudziesty trzeci. – nie aż tak źle. [3.] Tłum ludzi, ja wolę kameralną ciszę, Ale tu o strategiach motyli usłyszę Trzepoczą ogonkami na końcu skrzydeł Dla nietoperzych ultradźwięków mamideł. Wykład o porcelanie… Tu mi prezent dają… [4.] Wtem zmierzch. – Gwiazdy spokój dla Jabłonny mają…   Ilustracje: Zdjęcia własne Marcina Tarnowskiego: „Pałac w Jabłonnie 20 września 2025 – Elewacja ogrodowa stoi w wiejskiej ciszy”, „Pałac w Jabłonnie 20 września 2025 od strony podjazdu – widoczne oblężenie przez XXIII Festiwal « Nauka z Pałacem w tle » ”.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...