Uffność

[jazzkółka]

 

 

otrząsam się z tygodnia jak mokry pies*

i dopiero gdy odpadną

rzepy spraw niecierpiących

wreszcie 

ją widzę

 

przeźroczysta nierzucająca cienia

złudzeń  wątpliwości

przycupnęła w kąciku

oka

tuż tuż za ostatnim wyrzutem

tam skąd lecą łuski

 

cierpliwie czeka na swoją

kolej w nadziei że

 

zaufam

 

w końcu od dawna

tak szczerze

ze sobą

 

nie rozmawiałam

 

 

 

 

 

* Dla metaforay  "mokrego psa" - inspiracją -był obraz z wiersza Marcińczyka pt. "Sposobności"; 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

 

 

 

Edytowane 27 Listopada 2021 przez opal (wyświetl historię edycji)

[sam_i_swoi]

piękna chwila, radosna, osłodzona goryczką prawdy. porównać ją można do przemiany w motyla

pointa mówi o potrzebie takiego dialogu wewnętrznego - bezpretensjonalnego.

piękny rytuał oczyszczenia

Pozdrawiam :)

[jazzkółka]

@Ohcil Bardzo dziękuję za tak miłe słowa:-)

...uff,  nie takie licho straszne, jak je malują... :) ;))

Pozdrawiam serdecznie :-)

Edytowane 28 Listopada 2021 przez opal (wyświetl historię edycji)

[Nata_Kruk]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

przegryzając wargi czeka

na swoją kolej

w nadziei że                ........ tak bym to widziała

 

Poza tym jednym miejscem, dodam tylko to, świetnie o ufności.

Niczego nie wyszczególnię, bo jest cały wiersz, każde słowo ma swoją 'wagę'.

Pozdrawiam.

[jazzkółka]

@Nata_Kruk Dzięki, zrobione! :-)

[Gość Franek K]

Świetny tekst, a tytuł rewelacyjny :)

[iwonaroma]

Bardzo podoba mi się tytuł, bo rzeczywiście, gdy staje się ufff- to od razu czujemy rozluźnienie, ulgę.  To daje nam ufność :)

Ta przezroczysta w kąciku oka też przynosi ulgę - jak już popłynie.

Zdrówka  

[Gość Radosław]

Wiersz bardzo na czasie. Wiesz jak bawić się słowami i wiesz jak wersy nasycić emocjami .