Przebacz mi Pani!

[Poetry from DAD]

(...)

Tu gdzie iskra się nie iskrzy,
Z przeciwieństw mej pięknej spleciona,
Ta masa co mą duszę przykrzy,
Ciemność nieskończona.
Ależ, czy nie wszyscy cni są tym wyczerpani?
Przebacz mi Pani!

Do gór urokliwych poczułem pragnienie,
Spoglądać na wodospady, strzeliste urwiska,
Na zboczach spadzistych promieni mienienie,
I ludzi cnotliwych, wspaniałe zjawiska.
Nadto zaś się spozierałem i spadłem z grani.
Przebacz mi Pani!

(...)

 

 

III.2021