I

[Krzysztof_Kurc]

tak, przyzwyczaiłem się do życia i jego równoległych snów

niepokornych poranków, jak przejście na drugą stronę

przez kawy zapach, przenikają zakurzone płyty nagrobków

do mycia, i twarz ,i nogi, i podłoga, jak pólka na pokorę

nie mam czasu klękać, stawać, klękać coraz ciężej co rano

może być podłym ten pierwszy krok, to nie tylko strach

na wróble nie ma co liczyć, były, miasto je wczoraj pożarło

jak bóg, gdy przestał być obiektywny w swoich osądach

[sam_i_swoi]

ciekawy osąd stwórcy :)

[Krzysztof_Kurc]

@Ohcil subiektywny :), pozdrawiam

[tetu]

Trochę rażą mnie tutaj przecinki, bo wydaje się, że nie ma konsekwencji, ale pal licho.

Tekst świetny. Fajna przerzutnia pomiędzy 6, a 7 wersem. Poczytało się. Pozdrawiam. 

[Krzysztof_Kurc]

@tetu Dzięki za dobre słowo, pozdrawiam.

[graf omam]

Jak zawsze warto u Ciebie przycupnąć

[Krzysztof_Kurc]

@M do K @M do K Cieszy mnie że Ci się spodobało, pozdrawiam.

[Nata_Kruk]

... tak zapisujesz słowa i.. wersy, że jest w czym kluczyć. Podoba się.

Pozdrawiam.