Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

Tyle się historii plecie, tyle bajek opowiada,
że na świecie wszędzie lepiej - tylko u nas wciąż deszcz pada.

 

Ref. Stań do życia, stań!

 

Słońce mają i pieniądze, i najlepsze samochody,
u nas szaro i ponuro, natarczywe telefony.

 

Ref. Stań do życia, wstań!

 

Łatwiej zajrzeć do sąsiada, niźli podjąć jest działanie,
na leżąco nic nie zrobisz, nic nowego się nie stanie.
 
Ref. Wstań już rano, wstań.

 

Tyle się historii plecie, tyle bajek opowiada
czasem bywa nawet nieźle, ale lepiej u sąsiada.

 

Ref. Już wystarczy, stań.

 

Edytowane przez beta_b (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

@tetu @valeria odwołuje się do przysłowia: "Wszędzie dobrze, gdzie nas nie ma", idąc krok dalej. Winy, wady i  zalety widzimy na zewnątrz. Jestem zwolenikiem patrzenia na siebie i własny ogródek, dopiero krok dalej jest okolica. Dotyczy to szczególnie wpływu na świat i ludzi. Pozdrawiam ciepło, bb

Opublikowano

@Dag przyszedł syn i mu bardzo smakowała, uważa, że takie dobrej w pracy nie będę miała, chyba mnie nakłania do gotowania nawet dla siebie:) opowiada mi, że robił burito dla 32 osób z 4,5 kg kurczaka:) takie ciekawostki z życia młodych, albo kolega uczy się i jeździ bez prawa jazdy, a później koleżanka żałuje, że mu pożyczyła samochód:)

Opublikowano

Tekst przypomina mi "Rozmowę przez ocean" Osieckiej. To nie jest złe skojarzenie. W drugim wersie widzałłbym  jednakowoż coś takiego jak np. deszcz pada. Ta tyrada ciut mi nie pasuje. Pomyśl.              

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @wierszyki ach ta Żelazowa Wola, ileż mi ona mi życia zawodowego zdefiniowała:)
    • @Simon Tracy To jest utwór, który czyta się z zapartym tchem, a po skończeniu zostawia on w czytelniku głęboki, niepokojący ślad. To mały poemat grozy, misternie skonstruowany i przemyślany w każdym calu. Jesteś mistrzem budowania atmosfery. Od samego początku, od "przekrwionych oczu" i niepewności co do snu, potem, krok po kroku, budujesz scenerię jak w najlepszej gotyckiej opowieści. Czuje chłód letniej nocy i słyszy koncert świerszczy, jednocześnie odczuwając narastający lęk. Słyszy się "brzęk srebrnej tacy", "jęk sypialnianych drzwi", czuje się zapach "dopalającego się cygara" . Te codzienne, zwyczajne odgłosy i obrazy tworzą iluzję normalności, która sprawia, że końcowy wstrząs jest jeszcze potężniejszy. Czytam o mężczyźnie ogarniętym niepokojem, ale i wielką miłością, czuwającym przy śpiącej ukochanej. I nic nie zwiastuje koszmaru. A potem następuje ostatnia strofa, która jest jak uderzenie obuchem. Sam Poe by się nie powstydził tego tekstu. Uchwyciłeś esencję jego twórczości: połączenie piękna i makabry, miłości silniejszej niż śmierć (w najbardziej dosłownym i przerażającym sensie), motyw niezaufanego narratora, którego perspektywa jest zaburzona przez szaleństwo i obsesję. To wspaniały hołd dla mistrza.   ps. To "Ligeja" spowodowała, że do tej pory uciekam od grozy i horrorów. Ale Twoje teksty z powrotem mnie oswajają .
    • @Somalija a może nie, hehe:)
    • @Roma To bardzo dobry, subtelny i dojrzały wiersz pełen miękkiej metafizyki, lirycznego światła i wewnętrznego ukojenia. Jest poetycko dojrzałą opowieścią o powrocie po uniesieniu. Nie ma w nim patosu ani pustych ozdobników – tylko delikatność, spokój i wiara w sens bliskości. Pozdrawiam:)
    • Fizyczność łączy  Samotność dzieli    I tak ci smutno  Gdy leżysz całkiem sama    W brudnej pościeli...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...