Trudny rachunek

[Marsjanin]

Nie mówmy o liczbach.
Te są dla mnie niezrozumiałe.
Do pięciu policzę na zmysłach.
A szóste jest serce wspaniałe.

Nie bądźmy od siebie najdalej.
Bo błędne to będzie działanie.
Nie może być nas tylko ułamek.
Albo całość albo wcale.

Mnożyć to możemy tylko bliskości nam dane.
Odejmując sobie przykrości nawzajem.
Dodając sobie otuchy na drodze wcale nie różami usłanej.
Dzieląc się tym co nam przypisane.

Więcej dni będzie cudownych.
Gdy znajdziemy wspólny mianownik.

Pomimo wielu różnic.
Gdy iloczyn nie będzie próżny.
To iloraz nas nie poróżni.

Jesteśmy sumą własnych działań.
Taką algebrą uczuć i starań.
A czasem nawet błędną współrzędną.
Geometrii własnego ciała.