Wiersz o przemijaniu

[Kapunda]

Wiersz o przemijaniu

 

Wieje wiatr,

 

Silny wiatr...

 

A w domu, tylko ja

 

Mały ja.

 

Pośród czterech ścian

 

Gołych ścian

 

Stoję całkiem sam...

 

Tęsknię za...

 

Wszystkim co było...

 

Co widziałem, co słyszałem...

 

Co przeżyłem i straciłem

 

Ja sam...

 

A na policzku tylko łza.

 

[Poetka]

Wzruszające Arcydzieło!

Refleksją, która towarzyszy temu wierszu jest nieuchronność przemijania. Warto podkreślić, że poeta zauważa fakt, iż nie tylko człowiek poddany jest bezwzględnemu upływowi czasu, ale też jego uczucia. One również przestają „być” i stają się wyłącznie wspomnieniem.
Wzruszenie – to czasu przemijanie.
Przechodzenie człowieka z jego całym bagażem ziemskiej egzystencji w przeszłość jest czymś koniecznym, czymś, co – paradoksalnie – determinuje ludzkie istnienie. To właśnie dzięki przemijaniu człowiek trwa, ponieważ zarówno narodziny, jak i śmierć są naturalnymi etapami ludzkiej egzystencji.

 

Ukłony zatem dla autora i niecierpliwie czekam na kolejne dzieła.

[Antoine W]

@Kapunda powiedziano by "zapis paragonowy" 

ale nie w zapisie istota... (na zachętę daję serce)

[Sylwester_Lasota]

Przeminęło z wiatrem to nie jest, ale...

Pozdrawiam :)

[Kapunda]

Panowie dzentelmani dziekuje. @Poetka ze wszystkich sil ci dziekuje za te godziny spedzone se mna interpretacji wierszy. Jesstes najlepsza

 

[Poetka]

@Kapunda

Jak mogłabym inaczej poecie który nie rozjątrza się, nie zgrywa na tle efektownych kiczowatych dekoracji, nie wybucha grzmiącą retoryką, w słowach jego jest twarda surowość i wstydli­wa oszczędność. Gdy czytam takie wiersze, wyczuwam opanowaną wolę, męską wolę spojrzenia w oczy przeznaczeniu i wydźwignięcia się z dna zanarchizowanych uczuć.

[Gość Natalka16]

@Sylwester_Lasota Rozbawiłeś mnie :)

[Sylwester_Lasota]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

:)

[ZAKARION]

@Kapunda Mógłbym się rozpisać, ale napiszę tylko, że ten wiersz mi się BARDZO PODOBA.

Oddaje on w pełni moją osobę, choć jest napisany nie przeze mnie, a przez kogoś całkowicie mi obcego.