Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Ciężar niewidzialny


amqise

Rekomendowane odpowiedzi

Każda moja wartość
Na kolejnym zakręcie
Nie do zdarcia jak kość
Osteoporotyka
Z winą w balecie
Przed wodą utyka

Czy płomień zgasnie
Zanim ogrzeje do końca?
Bez niego jaśniej
Zostanie iskierka tląca

Ja, dobry człowiek
Lęk pożaru, znikomy
Nocne zmrużenie oczu
Duch wątpienia spragniony

Ja, zły człowiek
Ciężar, na kręgosłupie
Kości proszą o łaskę
Noszę pióra
I z nimi nie zasnę

 



Jestem początkującą, więc zdaje sobie sprawę, że jeszce dużo przede mną aby jakikolwiek poziom został utrzymany. Czasami trudno przedstawić swoje uczucia wprost, więc wolę przedstawić je w nieoczywistej formie. Zadaniem jest jednak zrobić tak, żeby to miało ręce i nogi, więc będę wdzięczna za wszelkie rady a szczególnie krytykę, zależy mi na tym żeby wiedzieć jakie błędy popełniam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@amqise

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Każda moja wartość
Kolejnym zakrętem

Zdarta jak kość

Wina w balecie

 

Czy zostanie Iskierka,

Płomieniem grzejąca?

Bez niej łatwiej

umierać bez końca

 

Nocą przychodzi lęk

duchem dobrego człowieka

Nie boję się pożaru

Jedynie swojego zwątpienia

 

Noszę grzechy w sobie

Kamień na kręgosłupie

Czarne piórka z kości

Nie poproszę, nie zasnę

 

Nie wiem, w jakim stopniu zmieniłam przesłanie Twojego wiersza, jest późno i to tak na szybko. Przepraszam, możesz napisać jutro. Pamiętaj, że to Twój wiersz, domyślam się przesłania, ale ingerencja jest bardzo duża. Nie wiem, może wykorzystaj fragmenty. Unikaj raczej zwrotu" ja, dobry człowiek"  jeśli chcesz taką formę to bez "ja" to jest jasne. Tu nie ma błędów, wiersz ma potencjał olbrzymi, trzeba go "oszlifować" Ok, bo padnę, idę spać. Trzymaj się, nie zrażaj. Używaj prostych form na początku bez kombinowania :)

 

 

 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Natalka16 dziękuję za odpowiedź I przepraszam za to że późno odpowiadam, to jest bardzo zapracowany tydzień :(

Nie zmieniłaś bardzo mocno przesłania wiersza, to jest mniej więcej to co miałam w głowie.

Właśnie z tym 'ja,' miałam wątpliwości i dlatego pytałam o radę, bo coś mi nie pasowało w tym miejscu.

Moim największym lękiem w pisaniu jest wlasnie to ze bedzie zbyt banalny i malo 'odkrywczy', a z drugiej strony nie chce przekombinowac żeby nie wyglądało to pretensjonalnie. Trudno jest mi znaleźć ten złoty środek, dzięki któremu mój wiersz będzie interesujący ale uniwersalny, taki, z którym ktoś będzie mógł się utożsamiać i znaleźć też swój własny sens który odpowiada przezyciom tej osoby. Przez to jestem Jeszce w tym trochę zagubiona. 

 

 

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@amqise Porzuć lęk, czytaj innych wiersze, ich budowę. Odkrywczy? Pisz z serca, bez lęku. Jeśli chcesz, wyślij mi na komunikator, jakiś wiersz to pomogę. Nikt tu nie bije, choć złośliwości się zdarzają, niestety.

@amqise Wystarczy, że trafisz wierszem do jednej osoby, nie musisz do stu. Jeśli coś podoba się wszystkim, jest... do śmieci.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • nie jesteś zimny ani ciepły chowasz się w nijakości zakrywasz nagość wymyśloną przez innych mądrością   nie jest trudno samemu ujrzeć prawdę  wystarczy spojrzeć na stare faktury   nie zasiądziesz przy sutym stole gdy czas się wypełni   zajrzyj w siebie rozpal ogień przy którym ogrzejesz nie tylko dłonie rozjaśni umysł  utopię pochłonie mgła dusza zajaśnieje w czystości będzie biała jak kwiaty jaśminu   zasiądziesz kiedyś  obok Pana   Jezu ufam Tobie   11.2024 andrew Piątek, dzień wspomnienia męki i śmierci Jezusa
    • @Leszczym   Inny przykład? Rosja Polskę straszy, straszy i straszy... Stany Zjednoczone Ameryki Północnej Polskę ostrzegają, ostrzegają i ostrzegają... Ile razy można? Takie zachowanie jest charakterystyczne dla głupich bab, słowem: ręce opadają - nuda, a zagrożenia płyną również ze strony Ukrainy, ojej, Chazarii - potężna oligarchia i ludobójcza ideologia - nazistowska (narodowy socjalizm), niech pan sam sprawdzi: jaki niedługo pomnik powstanie we Lwowie, nie istnieje coś takiego jak ukraiński nacjonalizm - to mydlenie oczu, nacjonaliści nie mordują innych nacji i zagrożenie również płynie ze stronny Świętej Unii Europejskiej (mówię bez ironii) - jej decyzje zagrażają europejskim rolnikom - w konsekwencji: panu i mi, kończąc: każdy przecież kiedyś umrze, nieprawdaż?    Łukasz Jasiński 
    • @Waldemar_Talar_Talar serdeczne dzięki - dużo całusów życzę!:))     @Rafael Marius Dzięki :)))
    • To tylko - małe pudełko   Moja głowa, ciało, dusza, atomy, mikrocząsteczki – wszechświata miazga bez kształtu, bez granic.   Twoje wibracje z głębi muszą mnie złożyć na nowo, w kosmiczną masę, w puls wszechrzeczy, w paradoks – kot Schrödingera w ciemnej materii.   Bez Ciebie – zniknę całkiem      It’s only - small box   My head, body, soul, atoms, microparticles— the universe’s pulp without shape or bounds.   Your deepest vibrations must piece me together again, into cosmic mass, the pulse of all things, a paradox—Schrödinger’s cat in dark matter.   Without you—I vanish totally P
    • @Arsis są momenty a i całość niczego sobie. Czasami, jak na mój gust, meandrujesz za daleko od epicentrum. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...