Baby tuna

[dach]

 

 

Baby tuna

 

Na moje oko
mój czas

- jeszcze przez chwilę w hipermarkecie, 

jeszcze przez chwilę wśród raf koralowych

- nie myśl sobie, proszę.

 

Przed moim domem 
parkują auta,

spacerują ludzie. 
Na latarni siedzi sroka.
Jasne spojrzenie
na błękitne niebo

są wszystkim,

o co dzisiaj zabiegam. 

 

Na moim ręku 
baby tuna

jeszcze przez chwilę

wskazuję godzinę.
Delikatnie przypomina i 
przypomina.

Delikatnie 
zapominam i
pamiętam.
 
Przepadam i
powracam,

jak sekundy
na tarczy divera,
jak mały tuńczyk

w głębinach.

 

 

     Łódź, październik. 2021.

 

 

Edytowane 9 Kwietnia 2023 przez dach (wyświetl historię edycji)

[Waldemar_Talar_Talar]

Witam - fajne dziś twoje pisanie - 

                                                          Pozdr.

[Czarek Płatak]

Z podobaniem czytam. W każdym wersie czuję to przemijanie i współodczuwam. 

Też mam silnie rozwinięty zmysł przemijania. Dlatego nawet nie mógłbym nie lubić tego wiersza.

Pozdrawiam

[dach]

@Dag zawsze jesteś subtelna. 

@Gosława dziekuję. Mnie ostatnio mniej, jak więcej. Pozdr.

[iwonaroma]

Poważnie i mądrze.

B.fajne z tym delikatnym przypominaniem i zapominaniem.  

[Leszczym]

@dach Tak się w Łodzi pisze !!! Extra :)